Koniec szkoly

Pohodiczka "dóma"

Thanksgiving 26/11
We czwortek my byli zaproszóni do dómu Amandy na amerycki świynto Thanksgiving. Bylimy tam wszyscy, każdy cosi prziniósł a jadło se kupa, kómpało w bazynie aji my warzili. Ściopały se tam moji krówki, Alex tam mioł szwajcarskóm czekulade, robilimy completos a jaksi amerycki tiestowiny ze syrym :D :D na dezert była zmrzka. 

Gala de Rafi 26/11
Puźni my szli na gale od Rotexaczki Rafi. Tymtu rokym zakóńczyła średnióm szkołe a na kóniec majóm takóm slawnostnióm gale, tak my jóm tam byli podporzić. Było to fajne, ale strasznie dłógi. Potym nóm uż aji była zima, padoł deszcz a Rafi była wywołano na scene za grani szachów i choć ich nigdy nie grała, ale dostała medaile!! :D Było to komiczne, też wszyscy szli na scene za każdy pierdoł aji rodzice. Zakóńczyło se to asi o 23, ale był tam host Tata, tak jak żech go naszła, tak żech potym z nim jechała do dómu.

Ostatni dziyń 27/11

W pióntek 27.11. był ostatni dziyń szkoły dlo naszych starszych klas na ICH. Mieli my dopołednia lekcje a klasa miała pisać swój ostatni sprawdzian, ale nic nie było. Po drugi przerwie 12:15 my uż mieli lekcje z wychowawcóm. W klasie my zrobili kółko ze stołków a w środku był stół na kiery my naskłodali wiecy, co my mieli przidzielone na żranice.
Amigo secreto je o tym, ze je przidzielono osoba a kupuje se podarunek. Jo miała przidzielonego Lennygo, kierymu żech aji własnoryncznie wyrobiła balici papiyr a dostoł aji krówki ;) Natomiast dostałach podarunek od Nacha a to była piekno plażowo szatka. Przedtym my eszcze wybiyrali nejlepszego kolege/żanke z klasy (wygrała Karla). Potym my se uz puscili do jedzynio (zaś)! Było tam wszystko możne. Skóńczylimy dość wczas, a tak żech eszcze miała pół godziny. Z Filipym a Juanym my grali amerycki fotbal a o 13 mnie wyzwedła Jeniffer (żóna mojigo kancelora) ze swojóm córkóm a 3 dziołchami z Costa Rici.

Obiad, feria, gobernación a kosciol 27/11
Zajechalymy do jejigo domu na przepyszny obiad. Przedkrm duzo zeleniny, salatki, pomazanki. Dani bylo z zimiokowom kaszom, parowkami, kurczokym a zeleninom. Jako dezert byla zmrzka z owocami. Dziolchy se przewlykly a jechalymy do Colegio Ingles na ferie sprzedowac wiecy. Bylo to piekne, ale troche nuda. Po 2h tam my se zbalily a jechaly do domu, tak se zas przewlykly, uz przijechol Jimmy a jechalymy na Gobernación (urzad). Tam miol chor takom skuszke a nie wiym co. My z Jeniffer a Constansom szly na kawe. Wyzwedlymy ich a jechalo se do kosciola, kaj byl przeglond chorow z Lacinski Ameryki. Bylo to fajnie, aji fotki mom. Potym uz bylo kole 22, tak zech uznala ze by bylo lepsze zajechac do domu a isc spac.

Beatriz 28/11
W sobote po obiedzie zech byla z mojón Rotexaczkom. Zaszlach do jejigo domu a mialy my isc jezdzic na kole, ale byl neskuteczny hyc. Potym mi host tatowie wolali, co se dzieje a kaj zech je, bo w domu se spuscil alarm. Tatowie byli z Isi w Santiagu kupowac nowe auto dlo Mamy ( kupila se skoro to samo akurat o 3 roki mlodsze a nowe). Tak my zustaly doma, poopowiadalymy o jeji wymienie a bla bla... :D bylo fajnie, ale myslalach fort o tym alarmie. Tak zech potym szla do domu, kaj uz wszyscy byli a nic se nie stalo, bo alarm spuscily zwierzoki. Na 19  my szli na fotbalowe bojsko, kaj se akurat kóńczył jaksi turnaj im. siostrzinicy mamy, kiero umrziła na raka. Jako czestni rodzinni zastympcy my siedzieli w piyrwszym rzyndzie a cosi kajsi.. Byla tam ciocia Marisol (segra), wujek Julio, mama (siostrzynica) a tata + jo. Porozdowaly se medajle, mało przekąska a jechalimy zaś dali.

Fiesta de Rotary 28/11

28.11.2015 byla akcja Rotary Clubu Los Andes. Bylo to cosi jako kosztowaczka win, zaczło to o 21. Byłach jedyno wymienno studentka, bo wszyscy insi se na to wykichali. Wino żech ani nie wyskuszała, bo nimogymy, ale miałach aspóń dżus, syr a co tam było. Był program: różne kapely, śpiywocy, brziszni tanecznice a bla bla. Siedziałach z Jenifer a dziołchami z Costa Rici, też z dyrektorym tej szkoły (rodzice Amandy). Przi kóńcu mnie wycióngli na scene, troche żech se zareprezentowała a bla bla, losowały se ceny w loterii a przi kóńcu, jak uż była wolno zabawa a możne se kónecznie zaczynało tańcować, tak my jechali do dómu 00:30 (z babcióm, ciocióm a my).

Obiod u wujka 29/11
W niedziele mnie sice zaprosili aji Rotariani na obiod, ale jo uż pryndzyj była zaproszóno do wujka Julia Wolfa. Tak my tam jechali wszyscy na obiod aji z babcióm. Miyszko w Los Andes, ale na drugi strónie. Mo suprowom chałpe a był strasznie smaczny obiod!! Wyskuszałach typiczne w Chile chicle de choclo, każdopadnie to szmakowało ciekawie! :) Opowiadalimy kupa, potym my aji fotki oglóndali z moji Patagonii a od wujków z Europy! Tatowie Pati a Eduardo tam usli aji pochrapkowali :D Hned my ich też wyfocili!! Wujkowie kupa pojeździli Europe w tym roku aji z Hiske (dziołcha z Holandii co miyszkała we stejnej rodzinie co jo teraz) odwiedzili. Potym my se pozbiyrali i jechali do dómu.

Chór 29/11
Wieczór żech zaś spyndziła z chórym. Zaszły my z dziołchami do Espacio Urbano na nakupki, ale jo se nic nie kupila ;). Przewlyc do jejich dómu a na wieczerze ze wszystkimi. Pomówiłach z kierowniczkóm chóru a z człónkami, aji gościciele mieli pytania a taki jedyn dziadek se chcioł fórt zymnóm opowiadać, nie chcioł mnie puścić! :D Pożegnałach se z nimi aji żech podarunki dostała :) Od dziołch specialny pin z życzyniami a od Allana móm tradycyjny filter na przygotowywani kawy/herbaty. Pry mi eszcze cosi dziołchy niechały u Jenifer, ale nie wiym co. Też żech im cosi podarowała. W roku 2017 jadóm do Europy do Nimiec, tak se możne uwidzymy. Sóm strasznie mili a jech zaproszóno na Costarice, że mogym spać u nich w dómach a tak. :) Moc mili ludzie, bydó m mi chybieć. Potym mnie odwiyźli do dómu.

II Rotary Meeting Viña del Mar

   Minulý týden jsme měli výlet do Patagonie, který byl úžasný. Byli jsme jen 500km od jižního pólu v Punta Arenas. Polovinu výletu jsme strávili v Argentině a polovinu v Chile. Mám nezapomenutelné zážitky na celý život z míst jako je ledovec, pustiny, jezera nebo ostrov Magdaléna plný tučňáku!

   Po tomto Rotary výletě jsme se hned v pátek přesunuli do Viña del Mar na II Rotary Meeting. Byl určený pro příští outboundy a jejich rodiče. Naším úkolem bylo reprezentovat naše země jak nejlépe umíme a ukázat, proč by si měli zvolit zrovna naši zemi.
Tento víkend byl náš 100. den, a tak jsme tady něco přes 3 měsíce. Šlo by říct, že dříve jsme španělštinu vůbec neznala - jen nějaké základy - a teď stál přede mnou tenhle obrovský úkol. Z České republiky jsem v Chile jediná, a tak jsem mohla spoléhat jen sama na sebe. Měla jsem připravené materiály (kuchařku, letáčky, vlajku, sladkosti, peníze, vizitky, knížku, prezentaci,..) a samu sebe.
První část byla o tom, že jsme měli stanoviště dle svých státu a lidi si prohlíželi všechno, ptali se, diskutovali.. Jistěže jsem jim musela odpovídat španělsky, někdy byly trochu těžší témata jako ekonomika, či klima. Velmi se mi to líbilo a myslím, že to byl dobrý nápad. Hodně uchazečů dříve chtěli jít do USA, prakticky všichni, jen protože o Evropě nic nevěděli. Hlavně rodiče měli hodně otázek, šlo vidět rozdíl o čem přemýšli dospělí a o čem "děti". Pravdou je, že v Evropě je hodně malých státu a je o hodně jednodušší je procestovat. Angličtina je na velmi dobré úrovni a k tomu se můžou naučit další jazyk. Česká republika sice nemá moře, ale je strategický v srdci Evropy a je to všude "kousek". Každý student vymění minimalně 3 rodiny a Rotariáni jsou velmi vstřícni. Pro výměnné studenty dělají první poslední. Sama vím jak v mém Rotary Clubu Ostrava International zdůrazňovali členům, jak důležité je se postarat, aby se student měl dobře. Studentka v mé rodině v Česku se má taky báječně a nemůže si to vynachválit. Tohle všechno s usměvem na tváři mi pomoho docílit toho, že někteří chilští studenti teď mají Českou republiku na prvním místě v preferencích.

Druhá část byla o společném obědě. U stolu jsme seděli promíchani rodiče, inboundi, Rotexaci a budouci outboundi. Zase se diskutovalo uplně o všem - Chile, Česko, jazyky, homesickness, kontakt, zkušenosti. Bylo to moc fajn. Byla jsem velmi rada, že můžu těm lidem pomoct vybrat si správny stát. Ne vždy šlo o to je nalákat do ČR, ale pomoct a poradit, díky svým zkušenostem. Jak jsem já přišla k Chile a proč takový skok. Vlastně miluji zimu a díky roku taky budu mít 3 sezóny léta. Je to něco neuvěřitelného a nelituji, že jsem si vybrala Chile.

Ano, je to složité a často psychicky těžké. Ano, jsem jediná a nemám s kým mluvit česky ani polsky. Ano, mám komplikovanou host rodinu (na celý rok). Ano, je to neuvěřitelný zážitek, který nema každý. Ano, jsme jedna velká Rotary inbound rodina. Ano, miluji Chile! <3

Pátek - Punta Arenas -> Santiago -> Viña del Mar, 17:00 hotel, prezentace, rebound z Colorada, pravidla, konference v Antofagasta, večeře
Sobota - snídaně, přípravy, jarmark zemí, účast v prezentaci "polla" (chairman), oběd s účastníky (severní část distriktu), Valparaíso, večeře + oslava narozenin Kiany
Neděle - snídaně, jarmark zemí, účast v prezentaci, oběd s účastníky (region Valparaíso), konec, pláž a mall s Rotex, bus do Los Andes 19:00, doma 21:30

Patagonia

Piatek 13/11 LOS ANDES - SANTIAGO
Jechala żech z Alexym a Lennym do Santiaga na lotnisko, kaj my mieli zbiorke o 22:00. Byli my tam o godzine rychli. Jak se pozbiyrali ludzie, tak se szlo do super hotelu na wieczerze. Z Alainóm a Henrikym żech se moc nie pokecala, boch raczy poslochala, jak se bawili o gramatyce. Przedkrm byl nejlepszy salot, coch tu miala, potym kurczok z zimiokami a zmrzka. Na lotnisku my uz pumalu przechodzali przez kontroly, bo nom to lecialo o 2:00. Owszem se grupa siekla przi Starbagsie zaś, zaczli my grać UNO, ale stejnie uż my se pumalu pomykali ku gatu 25, bo se otwiyrol 1:30. W samolocie żech byla przi wyjsciu ewakuacyjnym (12L), ale aspóń przi okiynku a mieli my wiyncy miejsca na nogi (Alex, Clara). Bylo kupa turbulencji, dziecko rzwalo a moc se nie dalo spac.

Sobota 14/11 PUNTA ARENAS - EL CALAFATE
W Punta Arenas my zaś zyskali nasze bagaże, a tym że samolot byl rychlejszy, tak my czakali w hali. Pollo nóm przikozol se dobrze oblyc na caly dziyn, potym my wybiyrali jedzyni a szlo se do busu. Bagaże na dól, my na wrch.
Punta Arenas je miato ganc na poludniu, je asi yny 500km od bieguna poludniowego. Przez to lotnisko se dostaniecie na Antarktyde. Je na polwyspie, szyroko daleko nic nima. Piyrwszo zastawka byla w hotelu na sniodani, potym my dlogo jechali na granice Chile a Argentyny. Troche papiyrowanio, cesta skonczyla a jechali my po szutruli, dostalimy se na argentyńskom celnice, zaś to samo. Spotkalach Poloków!!! Piyrwsze zech ich yny poslochala, ale potym aji zagadnyla. Byli z roznych miejsc Polski, jo mowila z Warszawianinym, ale pry tam byl aji Slazok. W tej Argentynie dalszym pore kilometrow my fakt jechali po glinie miyndzy dziurami. Konecznie my se dostali na ceste, wszyscy szileli z Patagonii a cykali fotki na swoje super mobily. Jo tego moc nie nafocila, bo z busu a przez zmazane szklo to stejnie za moc nie stoji. Dalszo zastawka byla na obiod, to co my se rano wybrali, tzn. pizza a dezert. Potym my szli po miescie ku bankomatu a gdo chciol se wybrol piniondze. Jak my tam czakali, tak kolem przeleciala obrzo doga, za chwile przijechalo obrzi auto a pytali se na psa, tak zech im pokozala smier. Caly dziyn my byli w busie a jechali przez jednom pieknom, wielkom pustke. Asi roz my zastawili na fotki, a to akurat na takim miejscu kaj bylo super moc blota a wszyscy mieli tak 5cm warstwe na botach. Połówke czasu my pucowali bóty! :D Zastawilimy w miejscu, kaj miała być pingwineria, ale było zawrzite. Puźni żech se dowiedziała, że asi 20km przijezdowki je prywatno a że latoś nima moc pingwinów. Potym my se stawili do Parku Narodowego, ale tyn też był zawrzity. Potym uż my po dłógi ceście, po ćmi dojechali do El Calafate do naszego hotelu. Roździelilimy se pokoje a szło se na wieczerze (23:00). Czinsko restauracja była dość słabo, ale o to lepszy był hotel. Na pokoju my były yny dwie a miały my tam snad wszystko, aż było szkody, że my w hotelu yny spali..

Niedziela 15/11 EL CALAFATE - Par. Nac. El Chaltén

Pobudka telefónym, śniodani a odjazd o 9. Po 2 godzinach w busie my dojechali do Parku Narodowego El Chaltén. Jaksi fotki bramie, bo było pieknie a jechalimy do ośrodka. Tam było muzeum, jaksi informacje, zrobili nóm prelekcje, powiedzieli reguły a szło se na 1h ture.. Po 20 minutach my byli na wyhlidce, kiero mnie zaskoczyła - to był cel. Po ceście busym my widzielilodowiec a jo se cały czas myślała, że idymy ku nimu. Na wrchu my byli delszóm dobe niż my szli, robiło se kupa fotek, ameryczanki miały zaś ty swoji sagi fotki a szło se zpatki (stejnóm cestóm). Zaszlimy na obiod, kaj my spotkali Holenderów a potym my se mógli zdecydować, jeśli chcymy na 3h ture do kopców albo 1h przechadzke ku wodopadu. Jasne że nas 3 przegłosowali a szło se ku wodospadu. Tam my też byli za 20 minut a właściwie my skokali po kamiyniach, aby my mieli co nejlepsze fotki, Było to piekne. Po godzinie my se wrócili a dalszo zastawka była w centru na zakupy pamiątek. We sklepie w parku narodowym, żech naszła czeskóm fane, co mnie dość zaskoczyło! :D Było to super, bo jak uż nimóm z kim pomówić, tak aspóń widać, żech tu nima jedyno. Wieczór my se zmordowani wrócili na hotel. Chwila wolno, potym na wieczerze do taki miynsnej restauracji. Było to przepełnióne, ale zrobili nóm miejsce. Jedzyni nóm podowali w takich specjanych brutwanach na nogach, także podtym miynsym były wyngliki a żar. Skosztowałch, ale na krwawe żech moc nima, tak mnie to nie nadchło. Sałatek, chlebików a inszego było kupa, tak mi to nie wadziło, plus my mieli dezert = zmrzke. Wieczór my mieli wolno, a tak my w nocy szli na pole do ulic. Rozbilo se to do wiyncy grupek. Ku kóńcu my szli ku jezioru a na plac zabaw! 

Poniedzialek 16/11 El Calafate – PERITO MORENO

Rano pobudka zaś telefónami, śniodani typu szwedzki stoły a mielimy wyjechać o 8, ale niestety nikierzi zaspali, tak se zmiynił czas na 9 (potym na 8:30, ale to mi nigdo nie rzyk). Zaś my dłógo pogatrzili busym, wiynkszość spała, bo to przeca yny było naroczne.  Przijechali my do Parku Narodowego Perito Moreno, tzn.Perito Moreno je lodowiec. Mieli my jechać łodzióm, ale było kupa ludzi, tak my piyrwsze  szli na przechadzke. Bus nas zawiózł troche dali a po takich schodach a cesticzkach my chodzili z widokym na tyn gigantyczny lodowiec. Pochodzili my, pocykali fotki, kuuupa fotek.. Owszem moc ludzi nie umi focic mojim fociakym, tak połówka fotek na kierych żech je jo je rozmazano albo niezaostrzono na mnie. Była zima jak fiks, wyhled fajny, ale na fotki zawadzalo kupa strómów. Lodowiec fórt pracowoł – szło słyszeć praskani, huczyni, odłamki spadowały do wody, kruszył se. Na tóm chwile, co my tam byli mi prziszło, że tego było strasznie moc a strasznie wartko se ztraco. „Na szczynści“ to je pry yny pore cm rocznie. Na jednej wyhlidce my spotkali ROTARY Z INDII!! Tacy hindusi tam prziszli pomówili my po angielsku, zrobili fotki, zaś mi to nie cwakli dobrze, tak nimóm grupowóm.. L Pollo z nami nie był, tak asi ani nie wiy. Pochodzilimy z różnych strón, było fakt super. Tako okazja se nie naskytnie kazdymu, troche szkoda ze se tóm naszóm planete tak niszczymy. Dalsze wspólne fotki a uż my walili do busu, bo o 13:00 nóm odpływała łódź. Była straszno zima na polu, fuczało, mgła, chmury a eszcze blisko lodowca na wodzie, brr. Mielimy to komentowane, ale na polu to moc nie szło słyszeć. Milion ludzi, wszyscy chcieli fotke, ale byl tam taki jedyn ciekawy typek – caly zababulany, miol jaksi special fociak z mikrofonym, taki profi wypadoł, ale nie wiym czy chłop albo baba. Każdopadnie móm kupa fotek a potym se wyjaśniło, jak uż wiynkszość umarzła a zalazła, tak móm aji piekne fotki – snad. Moc se mi to podobało a je aji treking na lodowcu, to my niestety nie dali. Wszyscy wymarzli, zmynczoni a pełni wrażyń my nasiedli do busu a jechali na obiod. Właściwie zpatki na hotel, ale zastawilimy se w Glaciarium, jak my mieli obiod stylym – wybier se kiery sandwich chcesz. Było to smaczne akurat troche duże, był aji dezert :D, puźni my szli do Lodowego baru, jak było -10°C. Mielimy specjalne oblyczka, aby my nie umarzli. Taki srebrne ze specialnego materiału – poncho a rynkawice. Wypadalimy jak eskimosi, ale było to suprowe. Tako party z muzykóm, światłami, barym, szklónkami z lodu, śmiysznymi oblyczkami a super dzieckami, było troche mało miejsca, ale to wubec nie wadziło. Potym my uż fakt jechali na hotel. Mieli my wolno na spocznyci albo podarunki, co my chcieli. Z dzieckami my szli do miasta na pamiątki. Było to super drogi, podobało se mi kuupa wiecy aji napaditych, ale właściwie to je turystyczne centrum, tak z czegosi tu muszóm wyżyć. Szkoda że mnie w tym centum nie chali samóm a jo nie wiedziała ceste zpatki, szłach na instynkt a na szczynści żech trefiła. Sice żech wyszła ze sklepu, hledała dość dłógo inszych, ale potym uż żech miała yny 8 minut na to se wrócić, tak żech leciała do „neznáma“, byłach na czas 18:00!! Na wieczerze my szli zaś do tego samego miejsca z miynsym. Lokal był fajny, ale miynso żech se fakt nie dała – nie szmakowało mi. Z dnia przed tym żech se pouczyła, inszo kultura je fajno, ale krwawe miynso ni! Sałatki tam mieli dobre, tak se to wykompenzowało. Dezert sklamoł dość tak. Tyn wieczór żech nie szła na pole, stahłach fotki a przigotowała se na dalszy dziyń, bo rano my stowali 5:15. Spać żech stejnie szła puźno.

 Wtorek 17/11 EL CALAFATE – P. NAC TORRES DEL PAINE

Rano zaś dzwónił telefón na pobudke, otrawne ale fungowalo. Smaczne śniodańko a walilimy zaś na granice. Zastawilimy na jednej dość ciekawej bynzince, kiero była fakt w środku niczego, ale była tam milka :D :D stejnie żech nimiała argentyński pesa. Na granice zaś po szutruli polnioczkóm. Widziałach tam lame, ale przez okno były hnusne fotki. Na granicy my zaś zrobili frónte a wszystki dokumenty, a bla bla.. Cosi żech pokecała z celnikami. Na chilski celnicy zaś to same. Byli tam Europejczycy, gdosi mi rzyk, że widzioł stejny pas jak jo. Tak żech se spatała, ale tym razym to byli szwajcarzi, tak nie wyszło, ale cieszyłach se na Czechów. Kupa studentów se mnie pytało wiela jynzyków znóm, tak z tego byli celkem uneszeni, akurat tu nigdo nie zno wiynkszość a domówiym se akurat po angielsku a hiszpańsku. Dalszo zastawka była w miejscu, kaj było w rezerwacie kupa lam. Taki piyrwsze spotkani z lamami na żywo, ni żech ich widziała z busu. W busie my byli strasznie dłógo a też uż my byli głodni. W parku nacionalnym my poobiadwali w jednym z nejpiekniejszych miejsc, kaj żech kiedy była! Było to nad jeziorym Pehoé w restauracji Lago Pehoé Camping. Był tam akurat jedyn moc ochoczóny kondor, kiery odlecioł a zaś wrócił, coż moc nigdo nie zrozumioł. Po tym my szli na góre na wyhlidke „Mirador Condor“. Busym my popojechali dali a zrobili my se piesze okrążenie nad jezioro Nordenskjod, rzeke Paine a wodospad. Uż my se cieszyli na hotel, ale eszcze my mieli jednóm zastawke przi takim hotelu, jak był piekny wodospad. Potym my uż zmordowani przijechali do nejlepszego hotelu za cały czas. Były to chatki, eko-hotel a jednoznacznie nejsmaczniejsze jedzyni. Była to farma tak kapke, tak hned co my se nasaczkowali na pokój, tak nóm za oknami góniło stado krów a byków. Jedzyni se sami uprawiali, tak był szpinak ze zogrody, miynsko, królik, same dobře wiecy, łosoś… Nejsympatyczniejsze miejsce a w strasznie pieknym miejscu, taki cuda z okna se yny tak nie widzi. Też to było w środku Parku Narodowego w Patagonii!! :D Była wieczerza, potym my mieli pogadanke a dowiedziałach se, że do Pingwinerii nie pudym, bo je zawrzito. Asi po 10 minutach se mnie pollo spytoł, czymu żech je tak smutno, tak żech mu powiedziała po prowdzie, żech se cieszyła na pingwiny strasznie moc a czy nima w Patagonii aji jaksio inszo pingwineria. Wyjaśnił mi, że ta jak my mieli iść mo prywatnóm 20km przijezdowke a ku tymu tam nima moc pingwinów. Dalszo pingwineria je na wyspie, a to by my musieli weznyć trajekt a nimómy na to 8h czasu. Troche pomówił z kierowniczkóm hotelu a ta mu dała typ!! Cały czas mówił, że to robi dlo mnie, a że mu przirobióm práce. Była to prowda, ale w kóńcu ón to chcioł zrobić, jo mówiła, że to nima kónieczne, bo to było drogi jak cholera. A tak z nadziejóm, że uwidzym pingwiny, cało nacieszóno żech szła spać.

Środa 18/11 P. NAC. TORRES DEL PAINE – CUEVA MILODON – PUERTO NATALES

Rano my zaś stowali nomalnie, pozbiyrali wiecy (moje 2 współlokatorki, nie ścigały a to żech kwóli nim stowała rychli abych ich obudziła). Pośniodalimy to dómowe jedzyni smaczne a przed nami była wizyta plaże (mógli my se wybrać plaże albo odpoczynek) a potym 4h tura w gorach. Na plaże my szli po takim wisacim moście, na kierym mógło być yny 6 osób a celkem ciekawie se huśtoł.. Pollo mnie wziół pod rynke a troche my pobulczeli :) Plaż była ciekawo – czorne kamiynie a we wodzie obrzo kra lodu! Zaczło śnieżyć, padać, wszyscy byli cali mokrzi (aji fociak), potym se z niczego nic wyjaśniło a było ganc pieknie, słoneczko, gacie mi uschły.. :D Jak my se wracali, tak żech zebrała Lune a waliłymy na most zrobić se pore fotek, bo tam było kupa turystów a tyn most był fakt piekny. ;) Potym my busym jechali wyzwednyć przewodnika a obiod. Zastawilimy na kraju cesty, wysiedli, naładowali paczki z obiadym do plecaków a z przewodnikym szurowali do kopców. Plan był na 4godziny, gdo nie bydzie mógł se może do godziny wrócić. Na pozątku był stoupak jak pierón a było to fuszka, ale to była yny ta piyrwszo czynść, bo my se musieli dostać do wyszki, potym to była przechadzka po rowince. Byli my w miejscach, kaj żyje we wolnej przyrodzie puma. Myślym, że my byli kapke wielko a głośno grupa na to, aby my mógli pume widzieć. Widzielimy za to lamy, krowy, kondora a jaksi ptoki. Z przewodnikym żech pomówiła o Czechosłowokach a współpracy z nimi, kwóli pożaróm. Spotkalimy turystów z inszych państw głównie nimiec a zwiedzilimy kupa jezior. Przi kóńcu były aji zielóne papugi na strómie.. Na miejscu my byli na czas (4h), ale czakali my na łące krowińców, bo bus nie dojechoł. Wszyscy zmordowani z potrzebóm iść na wychodek, ale szczynśliwi, bo to stoło za to. Przewodnik sym tam robił dziwne czachry, bo weznył kónsek drzewa a położył go kónsek dali albo jaksi kamiyń, ale to asi je jejich tajne dorozumiywani! Jak przijechoł bus a jechalimy zpatki, tak żech z okna widziała strusia z małymi (po prowdzie żech nie wiedziała, że tu żyjóm). Bus nóm eszcze zastawił na krótkóm przechadzke a zwiedzyni ciekawego miejsca. Byli my w jaskini, kaj żył downo downo tymu jaksi misiokóń. Wieczerzalimy zaś we stejnej pizzerce, jak piyrwszy dziyń obiod. Było to super smaczne a potym był aji tort, bo Henrik mioł urodziny. Rotarianie to załatwili a było kupa srandy, bo tu je tradycja, że musi piyrwszy skosztować a zaburził tam całóm głowe. Dostoł aji podarunek z patagonii. Pieszo my se przesunyli do hotelu, kaj my uż mieli walizki. Loslosowały se pokoje a jo se szła myć. Jak żech wylazła w piżamu, tak my mieli na pokoju asi dalszych 6 ludzi a kupa inszych nóm tam naglóndała ze siyni! Jo se stahła fotki a z Claróm my zustały na pokoju. Wiynkszość szła na pole w nocy, ale jo była w piżamku, tak żech to kichala.

Czwortek 19/11 PUERTA NATALES - PUNTA ARENAS
Rano w klidu śniodani a potym do busu a wio! Po delszej ceście my zastawili a jo wiedziała, że prziszeł czas na pingwiny!! Jak przijechała łódka, tak my se nałodzili, oblykli westy a 45min my płynyli prycz. Z łódkóm to dość dobrze trzaskało, fale były wielki a nikiedy żech se myślała, że se rozbijymy. Ale ni, było to fajne a przez okno żech widziała pingwina a Mads dokóńca foke. Na wyspie były dane reguły. Chodziło se po ścieżce, 1m je super na zrobiyni fotki, nie dźwigać pingwiny a jak idzie, tak mu ustąpić. Bylo tan kupe mew a pingwiny mialy swoje nory ganc wszyndzi! Po cescie byla aji nora z wajuszkami, klify, plaza z fokami a na koncu budowa z majakym, w kierej byly popiski. Godzina na wyspie ubiegla super rychlo a my byli zas na lodzi. Dostalimy suszenke a cieplom czekulade. Zas to dobrze hustalo, jak prziplynyli ku busu, tal my jechali obiod. Mieli my smacznom piyrwszom rybke a zas to dziwne dziurawe ciastko. Potym na hotel do pokoju, spocznyc a o 18 my jechali na rynek pocalowac palec rzezby, podziwac se na kiermasz, do sklepu a do bezcelni zony nakupic, ale uz wiynkszosc byla zawrzito. Wieczor my mieli meeting a resume calej wycieczki. Bylo suprowo skoro my beczeli, dostalimy piny. Potym wieczerza a wolny program, tak se szło na pole o północy na disco. W klubie była zabawa, wygrałach krawatke a Henrik był dokóńca pozwany na scene na wspolzawodnictwa. Wszyscy my se dobrze bawili, jo raczy zustała wiynkszóm czynść wieczora na wrchu przi wiecach, bo pod scenóm se mi nie podobało tańcować.. Nad ranym my se wrócili do hotelu za hucznego doprowodu aut, co też jechały z dyskoteki.

Pióntek 20/11 PUNTA ARENAS - SANTIAGO - VINA DEL MAR
Rano se troche gorzi stowało, pobalić wiecy, na śniodani to my se celkem użyli. Wszyscy jak zombii a eszcze my mieli czas a dłógo my czakali. Yny my se przesunyli na lotnisko a zaś cały dziyń podróżowali. Na lotnisku se wiecznie czakało też nas było skoro 40 na odbawiyni a wszystko! W samolocie se zymnóm Alaina chciała wymiynić miejsce, tak żech zaś była przi okiynku :)) jupii... Lot se ciągnył, wiynkszość spała a mielimy kupa turbulencji. Czynsto my byli nisko nad gorami albo żech wedle siebie widziała wierzchołek, tak mnie nikiedy ty turbulencje zniejiściły. Dolecielimy dobrze, na lotnisku zebrali bagaże, nasaczkowalimy se do dalszego busu a pół śpiąc - pół dbiąc my jechali do Vina del Mar...

INFORMACJE
Plan

WIDEA
Na zamyślyni
Patagonia - Ellie

Uczucie

Chodzi mi o to uczucie, kiedy po drugiej stronie świata, w kolejce na granicy pomiądzy Chile i Argentyną spotykam turystów z Polski i po trzech miesiącach w obcym kraju, mogę pogadać po polsku - na żywo. Tak, wcześniej mowiłam po czesku na ambasadzie, ale nie o to chodzi, język polski to zupełnie coś innego. Nawet nie pomyślałam, jak bardzo mi brakuje. To sprawa sercowa i właśnie tych parę minut, były narazie najlepszym przeżyciem z Patagonii..

Museo technoligico

W piontek zech byla z host mamom a jejom szkolom na wycieczce. Jechalo nas asi 40 od prekinder po 7°Basico, 5 nauczycieli a jo. Dziyn my spyndzili w Interaktywnym muzeum nauki a techniki. Bylo fajnie, moc ciekawie, akurat na mnie strasznie moc krzyczacych, biegajacych dziecek. Muzeum bylo fakt moc piekne a szlo by se dowiedziec kupa ciekawych wiecy od fizyki, biologii, chemii po muzyke a jaksi stawby albo geologie. Bylo to cale dlo malych dziecek a tym to bylo fakt fuk jak to funguje, ale glownie ze to cosi robi!!
Pojedli my swaczynke - to mnie przekwapilo. Na szkolnom swaczynke mieli dzusik, mlyczko, czekuladowom oplatke, musli tyczinke, chipsy, lupinki a bulke. Chybialo mi jaksi jabko albo salot, woda jo nie wiym o zdrowi tu moc nie dbajom. Po 3 godzinach w hucznym muzeum, kaj uz zech potym miala problem wydrzec my pojedli, co zbylo ze swaczy a jechalo se dudóm. W autobusie se caly czas przekrzikowali, tak tam zech se tez moc nie spoczla.
Doma uz zech na szczynsci miala wszystko przigotowane na wyprawe, tak zech yny doladzila wiecy a wieczor mnie  host Mama odwiozla do Alexa.

Uz se kóńczy 3. miesiónc

Czau!
Dlogo zech tu nic nie pisala, boch nimiala czasu a bylach choro. Na Halloweenie zech cosi chytla a deli zech se tropila na antybiotykach. U doktora to bylo ciekawe, zbadol mnie, dol mi lyki, wlasciwie ani nie wiym, co mi bylo a ani se nie zapisali moje miano. W Chile to moc nie rzeszom, a tak zech szurowala do szkoly aji z antybiotykami. Przez wikend zech byla sama doma, boch byla w lozku a rodzinka se jechala do Santiaga.

Jak zech byla choro, dostalach aji obiod do łóżka :)

Pies

Niedowno nom uciyk pies, eszcze po tydniu go wolali z chalpy a sprawdzali bliski chalpy, czy tam nima. Celkem dziwne, nie umiym se przedstawic, gdo by go ukrod, gdyby byl aspon rasowy a nejprawdopodobni Dakota uz je dooosc daleko. Tak w sobote jak byli w Santiagu, tak Isi kupili nowego - Yorkshir. Je to czorny maly smrod, kiery siko po calej chalpie. Segra go piyrwsze nazwala Laki, ale naszczynsci to zmiynila a Tobi je kapke lepsze. Wszyscy som z niego cali prycz a chudoka psa fort puczom, z takom za chwile zapomni chodzic. Na polu eszcze nie byl a pochybujym, ze se tam kiedy podziwo. To je przeca pies do srodka a Loki by go zezrala..

 Sprawdziany

Potym zech se uczyla a robila sprawdziany do gimnazjum. Uz mom pore ocen a na skypu se to robi dobrze, taki pytani przed kamerom(tablicom). Je troche nieprzijymne, jak mi wypadnie internet, podczas pytanio, ale to mogym zachronic datami a mobilym. Dalszy sprawdzian mom za dwa tydnie z karboksylowych pochodnych weglowodorow.

Paczka
Prziszel mi suprowy balik z naszymi czeskimi wiecami aji moji osobnimi. Trzeba maka na pieczyni chleba, herbaty, krowki :) ciasteczka na swiynta a oplatki - chcym ich nauczyc nasz zwyczaj, bo se mi moc podobo - betlemek ze slonego ciasta a dalsze..

Cało kiśnia prziszła!!

Super wycieczka
Teraz w piatek jadym z Rotary do Patagonii! Na tydziyn ze studentami bydymy zwiedzac poludnie, Argentyne, parki narodowe a je naplabowane odwiedzic pingwiny w wolnej przyrodzie aji ty znome lodowce. Polecymy samolotym w mocy, a tam bydymy jezdzic busym. Na caly tydziyn momy pozwolony yny maly kufer a to momy miec cueple oblyczka, pohorki a tak. Ciekawe jak to zbalym.. aji z fociakym.
Potym nie jadymy do domu, ale momy Rotary meeting we Viña del Mar. Muszym zrobic prezentacje w hiszpanskim a inboundow nalakac na naszom Czeskóm republike. Uwidzym jak se mi to podarzi, móm na to czas yny dzisio po szkole a to se muszym aji zbalic na calych 10 dni, bo jutro jadym z mamóm a jejóm szkolóm na wycieczke do Santiaga (Muzeum techniki).

Dalsze info
Tak to je powod czymu zech, tak dlogo nic nie pisala, bo mnie to nie bawi. A nie wiym czy se mi podarzi cosi pisac w Patagonii, tak czakejcie przispiewki az za dwa tydnie, bo se wracom 22.11., ale potym bydym dospowac, trzidzic fotki a uczyc se na sprawdzian!

Nawsztiewa
Wczora my mieli dóma wujków. Pierwotnie mi mama oznajmila, ze zaprosila 7 ludzi a ze mom uwarzic czeski jedzyni. Tak zech pieknie wyjasnila, ze teraz na rychlo nic warzic nie bydym, ze se to piyrwsze chcym wyskuszac, bo tu som insze ingrediencie, nikiere wiecy tu wubec nie som. Tez zech mowila ze chcym uwarzic, ale jak bydym przigotowano, bo tu tom kuchyn fakt nimom rada. Roz zech piykla a bylo to ganc insze, jak zech warzia zupe tez byla inszo a nie szmakowala mi, slimoczki nie byly slimoczki. Po prostu to tu nie idzie uwarzic, tak jak dóma. Roz zech skuszala cosi a cale se to zniszczylo starom ingrediencom, w kuchymi mi tego kupa chybi, tak se na to chcym kapke wiyncy zwyknyc. Host mama nie rada warzi a to nima dlo mnie powod, abych warzila za niom. Dycki se ji starom pumogac, je smutne ze moc nie wiy, co se na co pouzywo. W nejblizszym czasie, ale chcym upiyc dómowy chlyb ;)

Rotex Halloween Weekend

Pátek
Dojeli jsme naši dobrodružnou cestu micrem a vystoupili někde uprostřed Vina del Mar. Alexovi vybouchl džus v batohu, tak jsme to trochu uklidili, a už jsme si to šinuli podle místních směrovek. Spousta lidí, aut, ulice byly přespané, tak jsme se vzájemně lehce stráceli. Někoho stopl semafor, někdo to obešel, někdo se zasekl ve frontě na chodníku. Víceméně bez problému jsme se dorazili na terminál. Celou halu jsme prošmejdili, až jsme je nakonec uviděli. Celá banda inboundů a Rotexáku postávala opodál. Hodili jsme bágly na zem a začali se vítat, už tam byly i Clara a Luna. Zrovna šla hladová skupina něco sníst, tak jsem se přidala. Šli jsme do blízkého obchoďáku a zase fastfood! Když jsme se vrátili, tak jsem ještě musela koupit lístek na autobus do Los Andes na neděli. Všichni už se sbírali a já stala ve frontě na mého přepravce. Odešli a já jsem zůstala s Bastianem, rychle jsem koupila lístek a běželi jsme za nimi. Trochu jsme se ztratili, Bastian moc nevěděl, kam máme jít. Doběhli jsme na hlavní pasáž a asi o 100m před námi jsme je spatřili - uff. Na semaforech jsme je chytli a klidně jsme už sestoupili do stanice metra. Nevím, jestli to je metro nebo vlak, protože každý tomu říká jinak. Ve městě to jezdí pod zemí, ale trasy jsou dost dlouhé a my jsme jeli asi hodinu do Olmué. Spíše je to vlak! Celou dobu jsme stáli a poslouchali hudbu různých pouličních muzikantů. V Olmué jsme přesedlali na metro-micro. Zase jsme stála, ale to už bylo víc zaživné a ne tak dlouhé. Vystoupili jsme a vyrazili do kopce k horám. Všichni s bágly, na sluníčku, uprostřed asfaltky - celkem dobře jsme se smažili. Už jsme došli až na horu, cesta se měnila na hlínu a kamení. Asi jdeme špatně. Celou dobu jsme šli špatně. Všichni už měli vize o bazénu, a kdy konečně to utrpení skončí. Pravdá byla taková, že jsme vysedli hned vedle vchodu.
Rychle jsme se rozdělili do kabin a bazén vzali útokem. Tentokrát jsme bydlely ve sklození Margie, Kristin, Alaina, Amanda, Clara, Luna, rotex - Javi a já. Na večeři jsme měli jak jinak než empanadas. Program byl volný, povídali jsme si, hráli hry, fotbal, ping-pong... takové potulování. Pak nás svolali a byla taneční hra ve dvojicích. Každý pár tančil na kusu novin, který se v každém kole zmenšoval. To jsem s Hannou vyhrála, ale bohužel jsme za vítězství nic nedostaly :(. Byla jsem dost unavená, a tak jsem usla.

Sobota
Ráno jsme posnídaly, posklízely a jako první byly připraveny. Je to Chile, takže jsme vyrazili pozdě. Opět jsme se všichni natlačili do mikrobusu a jeli směrem Parque Nacional La Campana! Cizinci už byli i v busu, před parkem byla fronta, ale Chilané to nebyli. Měli jsme v plánu se vyškrábat na vrchol. Rozdělili nás do skupin po 5 a tak jsme šli nahoru. Park byl moc hezký, konečně jsem si připadala normálně. Skupiny se předbíhaly, zastavovaly - byl zmatek na stezce. Asi v polovině náročného stoupání jsme měli pauzu a svačinku, kterou jsme dostali ráno. Pak jsme se rozdělili na ty, kteří jdou dál a ty kteří se vracejí. Samozřejmě jsem šla dál, první skupinka už vyrazila, tak jsem se pustila za ní, protože se zastávkami na focení ta cesta trvá déle :P. Američanky, které jsem po cestě potkala, si začaly dělat nějaké typické americké fotky bez triček (no co Amerika je prostě divná). Dál jsem šla víceméně sama a zezadu mě docházeli. Na vrcholu jsme si udělali pár fotek, pojedli a pokochali se výhledem. Dokonce jsem měla další příležitost nafotit lišku. V 14:00 jsme začali sestupovat. Tak nějak jsem zůstala mezi posledníma. Dostala jsem jablko a už jsem fičela. Nějak jsem se od nich odpojila, další skupinku jsem předběhla. Najednou jsem se ocitla sama. Ahh, dobré. Uviděla jsem Hannu, a tak jsme šly kousek spolu. Nějak jsme se rozdělily, protože já jsem dávala víc pozor na foťák. Na konec jsem celou cestu šla sama, měla jsem dost nepříjemný pocit, protože jsem nevěděla, kde všichni jsou. Myslela jsem, že všichni jsou přede mnou, já jsem skoro běžela a stejně to nepomáhalo. Když jsem potkala lidi, tak jsem se ptala, jestli jsou přede mnou nějací cizinci, říkali, že jo, ale asi tak 10 minut. Uklidňovala jsem se tím, že za mnou je ještě další skupina. Samozřejmě jsem fotila! Na jednom delším úseku sestupu jsem slyšela holky přede mnou, hlas Margie ten si nejde splést. Neviděla jsem je, a pak když jsem zase ty hlasy ztratila znejistila jsem. Cestu jsem znala, ale nikdo nikde nebyl. Pak jsem přišla k rozcestníku a začalo se to komplikovat. Tam jsem ještě věděla, ale později se to rozdělovalo víc a víc. Nějakých kolemjdoucích jsem se zeptala, něco mi poradili, ale taky si nebyli moc jistí. Později jsem se dostala na rozcestník pro auta a pěší, tak jsem to vzala na jistotu po cestě. Natrefila jsem na zmatené a ztracené Ann-Sofie a Amandu, a tak jsem je vzala sebou. Došly jsme k bráně, ale nikdo tam nebyl. Odskočily jsme si na záchod, kde nás lístek odkázal na latrýnky vedle... Pak už došla další skupinka a evidentně ta, kterou jsem slyšela. Sedli jsme si tam na zem a čekali, většina usnula a po nějaké době přišli i ti poslední. Zašli jsme zase k mikrobusu a všichni zmordování jsme se už těšili na bazén.
Dorazili jsme hladoví a unavení, ale s dobrým pocitem. Většina naskákala do bazénu, ale já jsem si užila TEPLOU sprchu! Byl to suprový pocit. Měli jsme volno, to volno bylo dost dlouho. Hráli jsme zase nějaké hry, Luna mě pak poprosila, jestli bych jí nepomohla s piny. Obešly jsme úplně všechny. Pak asi v 23:00 byla večeře a až pak začal Halloween program. Bylo hrozivě vypadající jídlo, nastrojený přístřešek, všichni v kostýmech a my jsme měli za úkol prezentovat svůj model. Některé  prezentace byly velmi originální a praštěné. Pak byla chvilka napětí a porota vybrala 3 nejlepší kostýmy. 3.místo obsadila naše famózní skupina kluků z Los Andes, 2.místo bylo pro zeleného skřeta Hannu. První místo měl bez pochyb Vitor alias Pamela Anderson a získal skvělou odměnu - plácnout 2 talíře šlehačky do tváře Rotexu a slevu 30% na další weekend. Pak byl trest pro nejhorší kostým, to padlo na Xaviera. Za úkol měl zatančit sexy taneček pro Pamelu. Později byla volná zábava, což znamená diskotéka. Jejich oblíbený reggeton nebo tuctuc, no nic tanec mi opravdu moc chybí. Party se rozlezla a protáhla na dost dlouho. Šla jsem spát ve 4, když mí rodiče stávali v neděli v Česku. Venku bylo ještě hodně lidí, ale bylo mi zima a byla jsem unavená.

Neděle
Ráno jsme se probudili, posnídali, sbalili, uklidili a čekali. Když byli všichni připraveni, tak jsme vyšli na dlouhou cestu domů. Pěšky, busem, vlakem..  ve Vina del Mar zase do obchoďáků něco sníst a zase pěšky. Na terminálu jsme zjistili, že náš bus má asi hodinu zpoždění, a tak jsme se přenesli naproti na náměstí a vesele se uvelebili na chodníku. Bus pak přijel a všichni dost zdrcení jsme jeli konečně domů. V Los Andes na terminálu mě už čekal taťka. Doma jsem jen došla do pokoje, lehla si a spala až do rána... a zase do školy!

Los Andes Crew Valparaíso

We czwortek rano żech stanyła, pozbiyrała wiecy a szła. Wezłach se colectivo ku szkole a dali żech szła pieszo, bo to była inszo trasa. Wszyscy se na mnie dziwnie dziwali, bo z batohym, taszkóm a spacakym, tam moc ludzi nie chodziło. Właściwie żech wiedziała yny tak przibliżnie kaj je terminal, ale stejnie żech tam bez problemu trefiła. W aucie uż tam czakoł Lenny, potym przijechoł Sampo, Amanda. Scuka my mieli 9:30 a jasne że tam nie byli, puźni przijechali Alex, Peik, Margie a Berengere. Tak zamiast iść nakupić do Jumba, my uż szli do busu. Bus JM uż mieli owierzóny, wiecy my ciepli do kufru a szli my se siednyć. Taki luxusni busy, jechali my z początku aż na konecznóm! :D Siedziałach z Lennym, ale stejnie wszyscy usli ze sluchatkami w uszach. Nimiałach żodnóm swacze a byłach celkem głodno, tak żech zjadła jedyne suszenki coch miała. Na dworcu ve Valparaísu my czakali, zagadnył nas jaksi typek, kiery był na rok w ameryce, kupe ludzi z Chile wyjyżdżo do USA, kónecznie po nas prziszła siostrzynica od Amandy a szło se. Jaksimi uliczkami a placym na kierym było kupa stolików a Starzicy tam grali karty, troche dali na chodniku były porozkłodane wiecy a sprzedowali, co naszli dóma (oblyczka, kable, wiecy z kuchyni, wszystko co was napadnie). Doszlimy do apartmanu, niby od tatów Amandy, ale miyszkała tam siostrzynica. Fórt nie wiym czy to był hotel albo jaksi super luxusni panelak, rozhodnie tam Ci ludzie nie miyszkajóm cały rok. W 3.piyntrze był wenkowni bazen a my "miyszkali" w 10.piyntrze. Nasklodalimy se do 2+kk, było nas 8+2 zdejszi. Troche my to przeorganizowali, porozkłodali łóżka a kónecznie wszyscy głodni my szli na pole. Najeść se a pozwiedzać to miasto. Jechali my trolejbusym na namiesti, tam żech to znała, tak żech ich wezła do obchodiaku na fastfood. Pojedlimy taki mega bagety, zaszlimy do Starbugs (moja piyrwszo nawsztiewa tego drogigo pieróństwa) a siedlimy se na pole. Jaksi 2 niymki ku nóm prziszły, zaczły nabidować jaksi aktiwity a blabla, letaczki a czus. Selfie ze strażóm a walilimy do przistawu. W porcie było pełno łódek :D, oczywiście nas lakali, tak my podpadli za 2000CLP każdy. Za babke na 20 minut to było jak sen. Sice piyrwsze żech miała troche strach z tej kocabki, ale dobre dostalimy westy! Widzieli my foki, była panorama na miasto, aji wojenski łodzie my mieli na dosah. Wojocy mawali aji na czlunach kole jeździli, tak dobre fociak mi nie zneszkodnili. Potym ich ułowił torg, tak asi godzine my oglóndali a kupowali capiny, bo to je yny 1 euro!!! Móm pore widokówek a ganc starczy. Kónecznie my se pumału dostali na góre do uliczek, szlimy po czuchu. Potym żech to poznała, tak my szli tam kaj jo, ale potym zaś odboczyli. W jaksi zataczce syncy zrobili scene, że to je strasznie znóme, że to miejsce było na kanalu GoPro a że tam tyn cyklista był 3 metry wysoko... Tak my se tam focili, potym my wubec nie wiedzieli kaj, tak żech se pytała ludzi aż nas oslowiła tako babka, kiero wiedziała asi wszystko a umiała kupe jynzyków a oczywidnie nie była rodnóm chilankóm. Miała suprowy hiszpański, angielski, nimiecki a nie wiym co eszcze znała. Doporucziła nóm dwie cesty, a tak my szli. Ganc my se wrócili, ale naszli my to. Milion fotek a szlimy pumału zaś na dół, pokozałach im fortepianowe schody a skóńczylimy zaś na jedzyniu. Tym razym miynszo przekąska a zaś zpatki trolejbusym na apartament. Eszcze my skoczyli do Lideru nakupić na wieczór a człapalimy na wrch. Przewlyklimy se, pospoczywali, zapli muzyke, dziobali co było, pokecali, a potym nóm siostrzynica nabidła, że mogymy na strzeche. Wyjechało se do 26 piyntra a jedny schody wyszłapało. Była noc a całe miasto świyciło, było to moc piekne. Mieli my muzyke, zaczli my tańczyć a focić, wszyscy z tego byli mimo. Było to fakt jak sen!! Muzyka, koledzy, kajsi daleko na strzesze luxusnigo hotelu, panorama na cale miasto aji ocean, na dole świycił bazen a wszystko to było realne, nie byłach w żodnym filmu. Wiynkszość wymarzła a stahła se zaś do pokoju, ale na wrchu my bali fakt dłóógo. Padła decyzja, że idymy na dyskoteke, bralimy yny to, co było fakt niezbyndne a to my eszcze dobrze schowali. Na każdym kroku nas upozorniowali, że se tu kradzie, tak trza dować pozor.

Na piyrwszej dyskotece my nie byli uspieszni, ale uż do drugigo lokalu nas puścili zadarmo. Taki pub z DJ, pełno chłopów. Przeciślimy se na drugóm stróne, kaj  było miyni ludzi, troche porozglóndali, no a nie zbywało niż zacznyć tańcować... Jedna grupka szła na wychodek, my zustali. Wszyndzi se chodziło w grupce. Przesunylimy se na wrch, tam uż skoro nigdo nie był. Cosi se rzeszyło, ale nie wiym co. Puźni mi to doszło, jak my wszyscy se przeciskali kole baru a wylyźli, tak Alex dostoł zdupa, że szeł na pole. Wyrzeszili se to a padła dalszo decyzja. Połówka szła zpatki na apartament a połówka szła zaś na dyskoteke. Oczywiście żech szła na pokój, tako przekąska przi jaksim filmie brzmiała lepi!! Z B my uwarziły, co my naszły, bo sklepy były pozawiyrane a mieli my głód. Jak prziszła, tak nóm oczywiście dała nauczke, ale co uż. Celkem jóm chapiym, ona by nas też miała, bo se nas ani nie posłechła. Każdopadnie my porzeszili problemy a szło se spać. W każdym łóżku były dwie osoby. Spało se źle, ale lepsze niż nic (uż wiym jaki to je, jak wujkowi spaduje rynka z gaucza-nieprzijymne). Rano my poskludzali, pobalili, nakupili, zaszłach na bazen popływać, pojeść, podziynkować a uż my walili.
Z wszystkimi tymi wiecami my zaś szli przez tyn rynek na kierym wszyscy sprzedowali różne rzeczy, starzicy z kartami, a potym uliczkami, przez różne targowiska z owocami a jarzynami. Pełno aut a ludzi aż my se kónecznie dostali na głównóm ku wybrzeżu. Tam my chycili bus - micro a walili my do Vina del Mar. Cało ta cesta przez tyn wóniawy a głośny torg, jak my se ciśli a tyn bus, kiery kierowoł jaksi znany tubylec, mi prziszła jak z cestopisu. Siedzielimy w małym busie wiecy naskłodane wszyndzi kaj było miejsce, kierowca walił o 106, na ceście było pełno dziur tak to skokało, wiecy se bulały, wiater nóm fuczoł do włosów, pełno krawalu od motora a eszcze jak my widzieli tóm zataczkowóm ceste, a jak w zataczce przejyżdzo z 3. do 1. pruhu a wymijo wszystki ty auta, co jadóm rozhodnie pumali... A my wszyscy wyśmioci, bez problemów jadymy kajsi hledać przygode, jaksi wiecy mómy, nic nóm nie chybi, stejnak my sóm wszyscy moc daleko od naszych chałp a rodzin. To był taki moment euforii, że jak uż, tak uż a mieli by my se to użyć na pełnego, ni autami dupy wozić, trza zasmakować to oprawdzicki podróżowani.