Prezentace

Už je to půl roku co jsem se vrátila z Chile a mám za sebou 5 prezentací o mých dobrodružstvích. A ještě nějaké mě čekají. Je to často vyčerpavající, ale moc mě to baví a milé ráda Vám taky můžu něco povýpravět, stačí mě kontaktovat. Prelekce můžou být česky, polsky, ponaszymu a casteliansky. Nejdelší doba trvání jsou 2 hodiny, které jde skrátit. Už se moc těším, co mě čeká příště..

ceibuldak@gmail.com

Odlot

Rano budzik na 7, no tatowie zaś zaspali, jo miała wszystko nagotowane a byłach na czas, ale bez zmatków se to nie obeszło. W klidu żech se pośniodała, nabaliłach wiecy do auta a czakało se na inszych. Była zima, ale aspóń żech se mógła ostatni roz porozglóndać po okolicy. Wyjechalimy puźno asi 7:40, planowane było 7 (jo 7:30). Na lotnisko to było w klidku, bo lot był o 11:50. Przijechalimy o 9, jo miała kufry zastreczkowane, podpisane, powożóne a letenki elektroniczne w mobilu, zaroz żech szła odbawić kufer. Wielki mioł eszcze pół kila, a toch se boła, że bydym mieć o kilo wiyncy. Ku mojimu ździwiyniu mi wożyli aji mały kufer a chcieli wiedzieć, co wszystko móm jako prziruczni zawazadlo, no nie wadzi, też było w normach. Także wszeho-wszudy żech miała 23kg wielki kufer, 13kg mały kufer, notias z pełno ksiónżkami, Rotary sako a eszcze mikine, bónde a zogłówek w rynce! Wszystko ok! Szlimy do czynści, kaj już odchodzóm na miyndzynarodowe loty. Ostatni słowa, troche srandy, prziszła aji pani Sonja, Peik z rodzinóm, Margie, Lenny, Alex. No fotki oczywiście i ostatni uściski. Peik już poszeł, tóż jo se wartko pożegnała, bo to było dziwne..
No i poszłach, we fróncie na policajtów - PDI, żech spotkała Thalee, kiero przileciała z Iquique. Przi okiynku żech miała troche problem, bo żech przi sobie nimiała obczanke chilskóm. Babka jóm wylożenie wyżadowała a jo fakt nie tusziła, kaj je. Kajsi odeszła do tyłu za typkami przi komputerach. No miyndzy tym, żech rozmyślała, kaj by mógła być, a nejwiyncy żech se boła, że jóm móm we wielkim kufru na dole, no naszczynści żech jóm naszła w kapsie w saku, tak se  mi kapke ulewiło. Miyndzy tym mnie tam zaczła wołać ta babku ku ni, także idym, potym że móm weznyć wszystki moje wiecy.. No jak żech im rzekła, żech jóm naszła, tak se wszystkim ulewiło, cosi tam docykała, wróciłymy se ku przepażce a mógłach iść dali. Przez rentgen spoko, sice żech miała nerwy, boch wiedziała, że mogóm być problemy, ale nic nie było. Doszłach ku gatu a uż tam były letuszki dość wypłoszóne, że idym puźno a żech je miyndzy ostatnimi 4, co chybióm. No w tej chwili mi doszło, że lot je na kóniec  10:50!! O GODZINE RYCHLI. W samolocie mi doszło, że to było objednane na 11:50 a potwierdzóne a wszystko, ale miyndzy tym se POSUWAŁY GODZINY na zimowy czas. Przecisłach se na swoji siedzisko, pobaliła wiecy do tych kabin a spokojnie wołała kuzynowi, bo mi wołoł przi kufrach.. no i startujymy...
Lot do Buenos Aires spoko, tam zaś wysiednyć a 2h czakać. Musielimy przynść przez dalszy rentgen a kontrole. Przeczyściłach se tam wode a przi odchodzie, żech skoro zapómniała sako na krześle. Zaś spoko do samolotu, wiecy żech nacisła do kabin, miejsca na cały lot żech miała też kupe, boch była w uliczce na ewakuacje a jedyne co, tak to że wedle mnie siedziała para z małym 5 miesiyncznym miminkym. Lot bez wiynkszych komplikacji, sice dłógi, bo 14h, ale spokojny. Spotkałach kolege z Los Andes, co jechoł do Chorwacji, tak my też cosi pomówili.
No i wreszcie w Amsterdamie! Tam było dość komplikacji.. przistowani na dwa razy, asi pół godziny czakanio niż nas puścili wubec przistawić ku dwiyrzóm. No katastrofa! Na lotnisku nas mieli za terorystów skoro, tak  piyrwsze rentgen a prohlidka wszystkigo, potym dalszo frónta a rentgen a to teraz o kupe przisniejsze! Tam mi jedyn kufer odjechoł ku kontroli, tak żech czakała asi 20 minut niż se na niego dostanie raja a ani go nie chcieli odewrzić na kóniec. Tóż my eszcze wszyscy razym szli dali. W hali my se wezli wózki na ty wiecy a szli fórt smierym na nasze gaty. Przed nami była dalszo kontrola, tym razym pasowo.. Tam my dość czakali na Thalee, bo se stanyła do gupi frónty a miała przed sobóm dużo dziwnych cudzoziemców. Przeszła, no i jo se uż na rychło z nimi rozłónczyła, bo se mi podle rozpisu odewrził gate i nie chciałach być puźno. Skoro truchcikym żech se dostarczyła na C4, tam akurat przeblikło, że to bydzie z C10, no tam my prziszli a było spuźniyni 10 minut, 20 minut.. 1h a uż mnie to przestało bawić. W samolocie było mało miejsca, tóż żech dobrowolnie oddała mój kufer mały, że może iść na dół. Było to super boch mikine a bónde nacisła do kufru a miałach yny notias, fociak a sako. Był ale hyc na lotnisku a nie widziałach, kaj bych kupiła, co do picio. Kónecznie nasiodani do samolotu. Sice mnie amicy podsiedli, ale za to se to wymiynili, bo jo nie dała moji okno. ;) Było to fajne, kupe seniorów leciało, ale co uż, aspóń żech se pokecała!. Móm jaksiki fotki..W Pradze my byli za chwile a na lotnisku żech kufry naszła, wyreklamowała a uż żech leciała ku wyjściu, kaj mnie czakoł Rafał. Było to kupe szoków na roz, ale byłach radościóm bez siebie!! Jakisi telefonaty, przewlyc se (boch umiyrała z ciepła), cosi przebalić.. Troche niechać aż mi wszystko dóndzie.. no i ruszać w droge pumalutku. Samolot mioł spuźniyni o 1h, a tak my nie ścigli planowany pociąg, ale był czas uż pomykać na dalszy.. Oczywiście czesko klasyka.. Nádraží narwane, RegioJet jak zawsze puźno ogłoszóny, cały daw leci jak k powytrzeni, nasz 10 wagón za lokomotywóm.. Chaos, inszo klasa, niefungowała klima.. Ale w tej chwili mi to było jedno, boch była z Rafałym. No i po mordującej drodze my byli w Hawiyrzowie, wyskoczyłach, wyciepałach wiecy bo były ciynżki, wracałach po kufer mały, Rafał cosi czachrowoł z wielkim no i uż se jedyn rój ku mnie przibliżowoł dość wartko.. Wszyscy wyśmioci, cosi na mnie wrzeszczeli, witali mnie... Tela ludzie żech fakt nie czakała a szampana mieli a focili a pytali se a jo tatowi na Dziyń Taty powinszowała. No i wspólnie my to tak jaksi zwladli, przijechali: mama, tata, bracha, Market, Starka, wujek, Adam, Kuba, Aga, Liana, Ola, ciocia, Wika no i jo z Rafałym. Było to bombowe przekwapko a dóma uż był Dolfi, chałpa cało wyskludzano jakisi zmiany porobióne i to główne było, że mi mój kochany braciczek napiyk placki na mojóm piyrwszóm wieczerze, były wyśmienite a jak szmakowały po taki dłógi ceście. Lepsze prziwitani żech nimiała ani we snach!!! Dziynkujym

A dlo wszystkich, co se im nie chce czytać.. Jeżech dóma cało, zdrowo a radosno! Waszo Ania

P.S.: Nie wiym czy tu bydym eszcze co pisać...

Pożegnania nadszedl czas

W niedziele zech o 14 byla na lotnisku w Santiagu, 15:15 w Los Andes doma, kaj czakala siostra od Jimmigo Caren ze swojom rodzinom (maz Francisco, corki Javiera a Sofi). Poobiadwalach, wezlach wiecy a jechalimy na sniyg do Portilla. Bylo super zas my posaczkowali troche a po cmi my przijechali do LA, kaj uz byla Jenny. Pojedlimy wieczerze, przetlumaczylach im podziynkowani i szlo se spac. Z powodu, że byj dziyń ojca, tak żech eszcze wyrobila jednom kartke a razym z krowkóm, to byl maly odarunek dlo Jimmygo! Byl moc moc rod.
Poniedzialek.. Dzisio je moj ostatni dziyn we szkole. Stanylach troche puzni, a teraz siedzym we szkole na lekcji. Dziyn jak kazdy inszy.. Ale ostatni :(. Caly dziyn mom narway program. Po szkole o drugi idym za kuzynkami poobiadwac. Potym za inszom rodzinkom a wieczor na wieczerze przijedzie pani Soňa Tříšková.

Skonczylo to tak, po szkole żech se lonczyla z dzieckami ze szkoly, zaszlach do cioci, kaj uż czakala Ornella, Dominique a ciocia Jaquelin. Przewlykach se z mundurku szkolnego a siedly my ku stolu. Obiod byl wysmienity..  Zeleninowo zupa (krem), charki (suszone miynso z cebulom) a tiestowiny z wajcym. Miyndzy tym prziszel aji Eduardo (pololo de Ornella). Dostalach maly upominek, kiery se mi godzi a potym mi podpisali wlajke. Z Dominique my zaszly do jeji babci, kiero je mlodo a aktywno, puzni przijechala na kole, a zawiozla mnie do domu. Tam uz czakala ciocia Joselin z Brianym a Catalinom, ani żech do chalpy nie wlazla a szli my do sklepu dokupic wiecy na babowke ambasador. Nakupione, eszcze zech skoczyla po forme na babowke a jechalimy do jejich domu. Tam zech im pokozala jak se piecze Ambasador a jak byla w trombie, tak uz zech musiala jechac zpatki, bo tam czakala pani Sonja. Catalina mi tez dala podarunek a zawiyzli mnie do domu. Zrowna przichodzala Jenny a jasne ze se nasiedla do auta na tych 8 metrow. W domu uz czakala Sonja, tak my se prziwitali a hned mi dowala kupe wiecy, ze to som podarunki a bla bla, cosi robila sama.. No mlelo ji to dosc dobrze. Puzni se pozegnali Goerge, Brian a Catalina a Sonja mi pokozywala kuupe fotek a opowiadala. Prziszel Jimmy, jaksi my powymyslali wieczerze, cosi my pojedli. Skoro my szli do cyrkusu zadarmo, ale cyrkus je od czwortku, tak smola.. Jo tez kombinowala, boch se chciala pozegnac z Amandom a nakoniec zech miala strasznie moc szczynscia. Sonja jechala totiz Pullmanym a dziolchy tez, dokonce stejny bus. Troche zech bus zdrzala, bo przijechaly puzno, ale pozegnalymy se! 
W nocy zech moc nie spala, bylach troche nerwoznio jak zwladnym balyni, a tak zech do 2 w nocy sciepowala fotki a gotowala wiecy. Rano 5:50 budzik, abych se zrobila check-in. A o 8 zech stowala a gotowala kupki, kufry.. Wozyla, przeklodala.. Zaprosili mnie na obiod, a tak zech szla z Jimmym a Jenny do peruanski restauraczki, bylo to moc smaczne a moc zech se to uzyla. Popoledniu zech to dobalila, wykucilach jak to zrobiym a bylach szczynsliwo z tego, ze se mi to podarzilo.

Jakosi żech uż potym ani nie ścigła, co żech chciała, ale przynajmniej żech pieknie podziynkowała rodzinie, no i na wieczór uż my mieli zaś gości na wieczerze. Upiykłach im ślimoczki, tak to też mieli za wielkóm wiec! :D Fajnie my se wspólnie pobawili, no i pożegnania nadszedł czas ..

Wszyscy poszli, jo eszcze dostała jakisi ostatni podarunki wspaniałe i szło se spać. Jo teda eszcze dłóógo szpekulowała jakisi wiecy, ale koło 2 my z Barbaróm zaległy do łóżka. Na rano żech se wszystko przigotowała: śniodani, swaczynke, wiecy żech zniósła na dół a oblyczka na górze nagotowane!. Stejnie żech miała dziwny pocit jaksi.

Distriktní Konference Rotary - Antofagasta 2016

ČTVRTEK

 Ráno jsem se dopravila autobusem CentroPuerto na letiště v Santiagu, byla jsem tam přesně v 9:00. Spolu s Rotariány a všemi studenty z V. regionu jsme měli let v 10:45, a tak byl ještě čas. Pomalu jsme se začali scházet a nakonec jako vždy přišli Rotariáni. Letištěm jsme bez problému prošli a let byl taky v pořádku. V Antofagastě nás už čekal chairman (Pollo) Luis a autobusem jsme se dopravili do obrovského hotelu, ten byl označen nespočetnými vlajkami Rotary. Tentokrát už to je 90. konference!! Zašli jsme na chutný oběd, ubytovat a trochu odpočnout. V 17:15 jsme měli sraz... a uvidíme, co bude dál! :)

Se zpožděním jako vždy jsme trochu zmateni vyšli vstříc zážitkům. Po procházce městem jsme vstoupili do Chorvatského Domu Kultury, kde jsme měli zkoušku. Měli jsme různé aktivity a celé jsme to dotahovali, aby náš program na konferenci měl nějakou úroveň! Trénovali jsme, tančili a zkoušeli až do večera, potom jsme šli na večeři. Byl rozchod na hotelu, ale stejně spíše šli všichni unaveni spát. Jsem na pokoji 419 s B!! Přišla nás navštívit Amanda a dala nám malé dárky, bylo to od ní velmi hezké, teď mi je ještě víc líto, že to všechno končí. Dobrou

PÁTEK 17.6.

Jako vždy chutná snídaně a 8:30 jsme autobusem vyrazili.na malou poznavací tour. Nejprve jsme zajeli k slavné bráně "Portada de Antofagasta", pokračovali jsme do Museo de Desierto del Atacama, tam byl pomník květin a taky ruiny. Sice nás vyhodili z galerie s tím, že se otevírá za 5 minut, ale to nevadí. Později do hotelu a zase sebrat věci a zkoušku do Casa Croata. Po asi 2-3 hodinách jsme se přesunuli na oběd. Naneštěstí Amanda měla alergickou reakci, a tak v průběhu oběda musela odjet do nemocnice.

Po obědě nám pollo rozdal distriktní trička, každy dostal jedno modré a jedno červené. Pak jsme měli povinnou účast na programu Casa de Amistad, kde jsme měli vlastní stanoviště. Začal oficiální program, ale nějak se všichni studenti rozešli a na druhé straně hotelu jsme nacvičovali naše vystoupeni. Někteři stihli i film na pokoji.. Vystoupeni jsme přejeli celé dvakrát a už byl čas na další program a slavnostní večeři. Nějak nečekaně jsme na prezentaci prošli s vlajkami, ale následovna večeře stála za to! Sice tam byly čachrymachry s pitím, ale všechno dobře dopadlo! Na povel chairmana jsem byla vyslána na pokoj pro foťák ;). Bylo to super a dozvěděla jsem se hodně o Havardovi, který je z Taiwanu, v srpnu jede na výměnu do Belgie a bude hostit v Iquique Čecha Adriana! Tak dobrou, protože dnes ráno budem vstávat brzy..

SOBOTA

Ráno opět chutná snídaně, všichni unavení. V konferenční místnosti jsme měli zkoušku nástupu a výstupu. Program jsme zase celý projeli ve vedlejším sale. Poslední poznámky a hodina na přípravu. Program YEP byl nabřadě v 11:30, ale bylo to se spožděním jako vždy. Měli jsme to opravdu skvělé a podařilo se nám skoro všechno. 

* Pollo

* Brazil & Rotex

* Cueca - Ellie y Xavier

* Patagonia

* Los Momentos - Xavier, Haily, Luna

* Isla de Pascua

* Hoko - Baile de Pascuences

* Sau sau

* Discursos - Hanna, Sophie, Xavier

* Riptide - Margie

* Gracias a la vida - Haily

* Himno Nacional de Chile - Luna

 Po nás byla prezentace výměny s Peru, taky to bylo velmi zajímavé. Opět slavnostní oběd se všemi Rotariány. Volno až do 18:30, trochu leháro, trochu podepisování vlajek a s Lunou jsme zašly do na ferii artesanal, kde jsem potkala velkého fandu Franza Kafky - Rodriga! Bylo velmi milé setkání. Na našem posledním setkání to bylo velmi náročné na city. Spolu s Pollem jsme vzpomínali na první setkání, na výlet do Patagonie, když jsme se "stali rodina", mluvili jsme o svých citech, každy měl prostor pro sebevyjadření. Hromadné objetí a začala loučeni... Dostali jsme distriktní pin. Po dokončení všech vlajek a knížek jsme se konečně, v 9, vydali do pokojů.

 V 21:30 začala gala, všichni vyfintěni jsme šli do sálu, který byl překrásně nazdobený. 

Slavnostní vstup governadora a jeho ženy, proslov, živá muzika a po 3 gólech se ukončil program a na všech obrazovkách byl FOTBALOVÝ ZÁPAS Chile x Mexiko!! Mimochodem Chile vyhrálo 7:0! O půlnoci jsme oslavili 18-té narozeniny brazilce Vitora. Později jsme se přesunuli na oslavu o patro níž. To jsem si užila, zase trochu muziky. Vlastně se tak postupně všichni rozešli.. Ještě jsem pokecala s Hannou a Sophie na pokoji a ve 4 sme šly spát.

NEDĚLE 

Budík v 8, sprcha, zbalit věci, snídaně, vyzvednout zavazadla, lobby, čekání, čekání... Autobus měl zpoždě, a tak po hodině přijely taxíky. Loučení bylo těžké, ale někdy se uvidíme. Letiště, let, další loučení, a pak mě Alex přibral spolu s Lennym a Margie do Los Andes...

Zlecialo to

Takze jak bych wom to tak napisala.. Ostatnio se nie zastawiym a nimom czas. Poprowdzie eszcze zech ani nie zaczla z prezentacjom, ale to mnie teraz ani kapke nie ciekawi. Ostatnio zech skonczyla na sobocie..
W niedziele my jechali na rodzinnom wycieczke podziwac se na sniyg!! Wooow. Oczywiscie my se obudzili kolem 9:30, potym sniodani, sprzatani, nakupy, zaczlimy warzic a uz o 16 WCZAAS my se konecznie wybrali. Joch w to teda moc nie wierzila, ze fakt pojadymy, ale lepsze puzno niz wubec. Dojechalimy do Rio Blanco, wyży to bylo zawrzite, bo po sniegowej burzy ceste zasypaly 3 metry w Portillu! Troche my pogupli na saczkach, dlo nich balwan je cosi fest specialnego.. Oczywiscie kupe fotek. Po 20 minutach wymarzli a pozbiyralimy se do auta popic troche cieplego kakao. No dlo mnie ta wycieczka byla wiyncy niz zabawno, ale o tym teraz nic. 

W poniedzialek zech szla do szkoly, w tym tydniu uz zodyn inszy dziyn! We wtorek zech troche pospoczywala a we środe my zaszly na kopieczek Cerro del Virgen. To był dziyń numer 300 co żech je prycz z chałpy, popołedniu my zajechały do lazni "Termas Corazon". 

 We czwortek zech jechala z Jenny do Santiaga. Jechalymy wczas tak my tam byly w polednie. Sice my mialy zajechac do centra Santa Lucia, boch chciala cosi pokupic, ale byla demostracja studentów a tak bylo wszystko zawrzite. Niestety tam bylo aji dosc wandalow, a tak bulali semafory a rozbijali, co se dalo. To byla sice miynszo grupa wandalow, ale zniszczyli caly protest, bo se nie mowilo o tym co chcieli, ale co zniszczyli.. Szkoda. Potym se odymnie nie niechala poradzic, a tak my asi 4 godziny blandzily po Santiagu, grr.

Zakludzilach jom do obchoďaku, tak to byla asi nejlepszo czynsc. Potym my szly na spotkani z jejom kolezankom z uniwersytetu. Niestety je dziolcha ciynzko choro a teraz jezdzi po testach, aby se stwierdzilo co z tym, a jak z tym walczyc. Wrocilymy se busym do Los Andes, tam żech spotkala Carlosa. W piontek żech piykla na sobote. Upiyklach kolocz z borowkami a z malinami, babowke Ambasador a eszcze taki na dziubani. Wyszlo mi to fajnie.

 Troche ze spuzniyniym żech przijechala do centra, kaj mnie czakol Felippe. Zaszli my do EU zagrać se basket :D byla sranda a eszcze my wygrali joja. Wieczor żech tam eszcze zaszla z Beatriz a Javi na kawe. Prziszel aji Cristian a zawiozl mnie do domu.

W sobote byl WIELKI DZIYN! Rano my jechaly zas na sniyg coch miala obiecane aji z Barbarom, Cote, Cony a Jenny. Byla sranda, ale roztargly se mi gacie :/ stejnie zech se to fest uzyla ;) Posaczkowalach, zrobilach aniolki i zadowolono żech se szla przewlyc do auta. W domu nas czakaly przigotowania na "WIECZOREK POŻEGNALNY". 

Zaproszyni bylo na 18 godzine, typicznie po chilsku prziszli puźno. Bylo to spokojne, ale stejnie pelno chalpa. Spis ludzi: Jenny, Jimmy, Pati, George, Joselin, Brian, Catalina, Cote, Barbara, Beatriz, Pancho, B, Stefi, Margie, Amanda, Caitlyn, Daniel, Mathilde, Alex, Peik, Vicente, Renzo, Guseppe puźno przijechala Cony. Wszystkim moc szmakowalo, po babowce se skurzilo a karaoke zabawilo tez. Bylo fajnie, wiynkszosc potym szla do Lennygo na akcje a jo se kontynuowala z kolegami. Bylimy u Roberta w domu, byl aji Pancho, mama a syncy. Bylo super asi kole 4 mnie zawiyzli do domu.
W niedziele mnie obudzil telefon. Na rynku mnie uz czakol Carlos, tak zech wystrzelila z lozka, troche my pochodzili po Los Andes, ale musialach wczas wracac, bo bylo trza pumoc z obiadym. W odwiedziny przijechali znomi, Joselin, George, Brian a Catalina.. 

Bylo superowo. Niestety tyn dziyn zech uz nie zdazyla zonsc za Renzym, a tak odjechol na miesionc w gory. Tak jakosi zech se miala w ostatnich dniach, moja wlajka se uz pelni zprawami a podpisami. Cieszym se moc na Was jak przijadym do domu, ale musicie mi wierzic, ze to je strasznie ciynzki tu z tela ynym tak odynsc. Uz to nigdy nie bydzie stejne.. No tak mom taki przeciwne uczucia, ale to bydym musiec zwladnyc! Tak mnie potym nie deptejcie pytaniami, czy mi je smutno po Chile!! Ja bydzie kropka, dziynkujym.
W poniedzialek zech zas konecznie zaszla do szkoly. No po poledniu do centra cosi zarzadzic a na wieczerze do domu Beatriz, razym my zaszly do kosciola, bo tam spiywala a hrr do domu. Stoplach se colectivo do centra, ale na koniec typek mnie zawiozl zadarmo az do domu, to je ale szczynsci.
Noo a dzisio mom ostatni normalny dziyn we szkole, je to celkem smutne.. Mom to tu rada, a glownie nic nie robiym :D. Tak uż minyl ostatni wikend w Los Andes a je na koleji ostatni tydziyn..

Jaa tez se uz wrocila Sofia, kiero byla na rok w Czeski Republice, a tez mowi fajnie.

Jutro we srode jadym do Santiaga a we czwortek rano mom 10:45 let do Antofagasty aż do niedzieli, to se zaś wracómy samolotym do Santiaga.

No wiyncy wóm powiym snad aż potym, i choć nie wiym czy ścignym napisać czlanek o Antofagaście.. Też bydóm fotki, ale nic nie obiecujym. Tak uż se cieszcie!

Waszo Ania,
możecie mi napisać na dzwignyci nalady.

ceibuldak@gmail.com

Náhoda?


Včera jsem neměla žádné plány, a tak jsem se domluvila s kamarádkou Barbarou, že něco podnikneme. Bylo hezky, a tak jsme zašly na procházku, což je v Chile dost neobvyklé. Povídaly jsme si o různých tématech, hlavně tedy o výměně. Dozvěděla jsem se, že už ví svou první českou rodinu, a taky zná holku, která bude u ní doma. Měla by hostit Belgičanku, dokonce si volaly i přes skype, ale dopadlo to tak, že spíše mluvila s mamkou Belgičanky. Bára bude sice bydlet pro naše rozměry docela daleko ode mne, ale doufám, že se alespoň několikrát uvidíme. Začalo pomalu pršet, a tak jsme šly domů na kávu a české speciality. Vlastně vařit nebo péct naše české jídla v Chile není zas tak jednoduché, protože mi tu schází mnoho surovin. Třeba v Jumbu, obchod, který má asi nejvíc zahraničních produktů, jsem se zeptala, kde bych našla tvaroh.. No odpověď mě překvapila, protože se mě zeptali, co to je a na co se používá. V průběhu naši konverzace mi přišla zpráva od Jenny, že mám přijít naproti do hasičárny, protože tam je jedna Češka, která by mě chtěla poznat. Samozřejmě jsem ji chtěla poznat i já, protože v Chile na každém rohu nepotkáte Čecha. Tak jsme to s Barbarou zabalily a šly jsme se podívat na narozeninovou oslavu malé sousedky.
Sousedky (dvojčata) slavily sice jenom dva roky, ale oslava byla jako hrom. Jenny mě hned představila paní Soňi Tříškové. Bylo to velmi milé setkání plné překvapení, protože paní Soňa je z rodiny provazochodců a za hranicemi tehdejšího Československa bydlí už padesát let. Ve zkratce mi popsala snad celou svojí historii, někdy se mi tomu ani nechtělo věřit. Popravdě řečeno mi zase otevřela oči, protože být "jen" rok za hranicí nebo skoro celý život je taky velký rozdíl. Moc ráda jsem přijala zase jiný úhel pohledu, zase se mi některé věci ujasnily. Nevím jak velké znalosti české cirkusové scény máte, tak vám to trochu přiblížím... V 60. letech odcestovali (rodina Tříšků) na turné do Francie a Španělska, kde natáčeli video. Později se nemohli vrátit do ČSSR, a tak odcestovali do Brazílie. Své vystoupení předváděli také v Urugvay, vrátili se do Brazílie, následovalo Chile, pak Argentina, také zavítali do USA! Jeden strýc se vrátil do ČSSR, aby to naučil rodinu (bratrance - Kaiser), aby tato tradice měla pokračování..