pondělí 29. února 2016

Kóniec wakacji

Na kóniec w piatek żech nie odjechala do Viñi, eszcze żech musiala wyzwednyć wiecy na ColorRun a mialach w planu jednóm akcje. Asi o 15 my wyjechali z dómu, zawiyźli mnie do Beatriz (moja Rotex madrina), wyzwedli tate Eduarda a jechali do Viñi. Jo se w klidu przewezla wiecy, poznalach gosci z Ekvadoru a szla do centra na poczte. W sobote żech poobiadwały u wijka José a jechałach w klidu busym do Vini. Byłach tam wieczór a eszcze my pozwali bywałego rotariana na wieczerze Alfredo. Tak my razym spyndzili wieczór a dalszy dziyń jo miała na planie Color Run!
Spotkałach tam Beatriz, jejigo brache a segre a Hectora, to była grupka z kieróm żech była, inacz żech tam spotkała też strasznie moc wymiennych studentów. Cały dziyń my se porządnie użyli. Była to akcja za kieróm se płaci wstymp a na etapie 5km sóm 4 miejsca z kolorami, kaj po siebie ciepymy proszek. Zrobili mi z tego tak troche bitwe a potym eszcze była akcja pod scenóm, ale skóńczyło to wczas. Tak my szli na dół ku brzegu chytać micro. Użylimy se wspólny czas a zaś żech musiała na apartamento. Zbabrano jak nuśka, żech szła sama przez całóm Renace, nikierzi yny kryncili głowóm, nikierzi se pytali co se mi stało.. Tóż żech se kónecznie umyła a po obiedzie my odwiózły Eduarda a szły my do sklepów. Kónecznie żech naszła bóty na wiesieli, tak żech była cało zadowolóno a wieczór my tam eszcze zustały z Antonióm a zaszłymy se do kina. Isi uż nie chciała a Mama jóm musiała wachować na bycie. Zaszłymy na Deadpoola po angielsku z hiszpańskimi titulkami. Było to super.
Dalszy dziyń, tj. w poniedziałek, my ukecały Mame a jechałymy do Concónu na duny, tam żech kónecznie wyskuszała sandboarding (taki surfowani na piosku). Było super po połedniu, bo tamztela my jechały zaś przimo na apartament, żech jechała do centra a poskuszać troche micra, abych se przigotowała na Tatików a uż to miała kapke zmapowane.
We wtorek my zaś nie wiedziały, co ze sobóm, a tak na kóniec do Valpa (bo insze wiecy były pozawiyrane calle Valparaíso). Tak my se to namirziły na sensory we Valpu, oczywiście żech to tam znała lepi niż one a było to zawrzite.. :D Byłach w kontaktu z ciocióm Pati, kiero miyszko w Renace a tak my szły wieczór na wspólnóm wieczerze z jejim synym a jego przyjaciółkóm. W pizzerce my se dali pizze Praga! :) Potym na fale a ferie a wezli mnie aji na użasnóm wycieczke z wyhlidkami we Valparaísu, ale nocnóm. To było bómbowe a strasznie se mi podobało.. Na kóniec mnie zawiyźli ku naszymu apartamentu a tak żech spyndziła fajny dziyń ze super ludziami.
Dalszych pore dni my dogrómady nic nie robiły a tak jaksi se poflakowały, w pióntek my se obudziły, zbaliły a jechały do Quintera na "obiod" (kiery był kole 16). Była jaki to przekwapko zaś nuda, jak zawsze na tym miejscu. Z Antonióm my zaszły na plaże Papagayos, a tam my se zagrały karty. W tym mi Pati wołała, że musi do Vini, tak żech mowiła że za 8 minut my tam sóm (boch wiedziała, że inaczy se z tam tela yny tak nie dostanymy) :D, ale odpowiedziała, że ni że mómy poczkać a óna to weźnie na otaczke. Jak mi wołali uż po 3, tak żech raczy zaszła na cabanas se podziwać, co se dzieje. Nic a nigdo tam nie był (że mnie to wubec przekwapiło), tak żech wezła Antonie do centra a zaszły ma zjeść empanade, potym przez rynek a ferie, pooglóndać czy by se mi nie godziło co na wiesieli.. Naszczynści mi uż wołali, że ja przijechali a mómy prziść, że jadymy. Tak my jechali w nocy do dómu w Los Andes. Uż żech se strasznie cieszyła, boch miała pore powinności a potrzbowałch kompa. W tym mi ale zawołały kuzynki, czy bych nie chciała na wikend do nich, że sóm same dóma. Tak mnie Pati ciepła do nich a przedłóżyłach se wycieczke. Akurat był Festiwal ve Vini del Mar a to oglóndała cało Ameryka. Tak my se dziwały na telewize a potym my szły spać.
Dalszy dziyń był laczes, ziściłach że oni też nic nie robióm cały dziyń. Zaszłymy do bazenu, tam my se dały pore zawodów a pogupły z psami, zagrałymy se karty. Cosi my pojedli, bo potym przijechoł aji Carlo a puźni na x-boxie, wieczór zaś Festival w telewizie. Kole 23 przijechali koledzy od Caren a tak my se wspólnie bawili a potym my jechali na "Kamikaze". Było superowo...
Dalszy dziyń uż była chałpa pełno ludzi, bo była dalszo akcja, jo se przeorganizowała plany, boch nie ścigała zajechać do dómu. Z kuzynami a ciociami my jechali na "Fiesta de la cerveza", tak my naskokali do auta, bo mnie wyzwedli a uż żech była zaś z inszóm rodzinkóm. Było super poskuszali cosik a był aji koncert, tak zaś cosi normalniejszego. Wieczór mnie kuzynka ciepła do dómu, ale jaksi żech se zapómniała wiecy w aucie. Rano mi to prziwiyźli, tak żech miała szczynści (to uż był poniedziałek). ;)
We wtorek był piyrwszy dziyń szkoły, tak żech se eszcze kapke spoczła...

úterý 23. února 2016

Wiecy se toczom rychlo

Mooc rychlo. Jo nie scigom pisac, bo teraz fort kajsi lotom albo zalatwiom naszom wycieczke w marcu, ku tymu se mi to czynsto komplikuje, jak mi pomiynion plany, bo tu zech je kupa zawislo na inszych. Jaksi to zwladom az na tyn blog.. Uz mom yny 3,5 miesiyncy, tak se raczy wykichom na blog niz przemarnic okazje, to se mi zdo logiczne. Niestety tez mom coroz to miyni fotek, czynsto robiym cosi, co mnie bawi, ale nie idzie przi tym focic, no tak peszek, ale bydym miec fajne zazytki, kiere Wóm rada poopowiadóm ;)

Festival de la chaya
Chaya se tu nazywajóm papiórki, taki kulate kolorowe jak z dierowaczki. Taki festiwal je w skoro kazdym miescie, my to mieli w Los Andes 8.-13.2. Na rynku se rozlozom stanki dookola, postawi se scena a w nocy je dycki 1-2 artyści. Jo szla na chaye we środe a mialach se starać o Isi a Antonie, na scenie byl akurat jaksi argentynski spiywok a tyn styl mi dosc nie odpowiadol. Z dziolchami my to pore razy obeszly, naszlach pore znomych, potym aji naszom grupke inboundów, ale stejnak żech musiala byc z malymi. Przebiagolo to tam tak, ze dorosli se uzywajom koncert a dziecka goniom miyndzy stankami, ciepióm po sobie papiórkami a strzikajóm sprejym. Myslym ze by to mogla byc aji sranda, ale tam se mi to moc nie podobalo a glownie po cudzych nic nie bydym ciepać. Roz mi w palili takóm silom ty papiórki do twarzy żech ich miala na bulwie oka, toch byla rada, że to dopadlo dobrze a nic se mi nie stalo, bo to dosc bolalo. W nocy żech napisala rodzicóm a zaś po nas przijechali. Tako byla moja chaya. Dalszy dziyń żech nie szla a to mi tego bylo moc luto, bo grali Los Tres a Ci sóm fakt fajni.. W pióntek mnie nie puścili, boch nimiala z kim iść, to żech fakt cale popoledni pisala wszystkim możnym. Grali Los Tetas, tak to mi bylo strasznie luto, boch do tego dala wszystko..
http://www.gobernacionlosandes.gov.cl/noticias/mas-de-25-mil-personas-participaron-en-la-trilla-a-yegua-suelta-de-calle-larga/

Despedida de soltera de Loren
W sobote żech nie szla na rynek, bo my mieli w rodzinie ważnóm akcje a mianowicie "rozlučke ze svobodom"! Syncy to mieli w pióntek w Santiagu, tak tam jechol aji mój host tata. My to mialy w sobote w Los Andes. Tu to je tak jaksi fest rodzinne, byla aji babcia a wszystki ciocie zodno koleżanka nie byla, jie wiym czy nie byly pozwane albo yny nie prziszly. Zaś calo rodzinka my siedli do auta, wyzwedlimy babcie a jechali do cioci Lili, kaj se to mialo dzioć. Isi z tatóm jechali na rynek na chaye. My tam byly kole 21:30 a bylymy piyrwsze. No asi to nie bydym rozpisować aż na to, że piyrwsze byly gry, potym "bebeto" a na kóniec my tańcowaly aż do rana (z karaoke). Z babcióm my szly spac kole 4:30 a dalszy dziyn to bylo 2h od zprawy idymy do czasu, co fakt prziszli.

Papudo
Wujkowie mnie zaprosili na wakacje z nimi a z kuzynami, tak w niedziele po rozluczce, jak my se pozbiyrali, tak mnie odwiyzli do wujków a czakala na nas przygoda. Jechalimy dwoma autami (1-Carlo,Carola,Mauricio y Tata. 2-tio Julio, tia Marisol, Caren y jo). Na wieczór my tam byli, zjedlimy po empanadzie a wieczór my szli na ferie internacional, kaj byly wszelijaki wiecy z różnych państw, aji koncert tam byl. Spotkalach tam Ann-Sophie z La Liguy, potym my przi oceanie narazili na Daniela z Cabilda, troche puzni mi wolala Leonie, ze kaj zech je.. Tak żech to miala dosc spestrzone.
W poniedzialek my tak jaksi postowali a pumalu se robil obiod, przijechali dalszi kuzyni (wiyncy wzdaloni odymnie). Sóm to dziecka od Śp. Siostry wujka Julia, sóm 3: Rene, Maria a Franciska, kiero mo malucha David (21miesiyncy). Po obiedzie my szli na plaże, kaj my se zaś wszyscy zeszli. Jaksi se nóm zaciónglo a byla zima, wszyscy ludzie zmizli a my na zagrzoci zaczli grać gre. Mielimy calom plaże yny dlo nas, ludzie se na nas dziwali a my biegali po plaży a nagrowali se balónym w dwóch grupach. Byla to sranda, ale nigdo mi to nie wyjaśnil, tak żech byla piyrwsze 2 kola zmateno :D. Bylo to super, aji jak se wszyscy zapojili a wszystko ze wszystkim.. Potym my szli do naszego dómku, pojedlimy wieczerze, zagralimy jaksi gry a w nocy my szli na przechadzke. No wlasciwie my szli grac taca-taca.. Fotbalek, bylach z wujkym "Tatóm" a wszystko my totalnie przegrali :D !! Jak my se wrócili, tak my eszcze grali gre z malowaniym. W nocy żech miala swój stan a nafukowacóm madraczke, ale raczy żech to wzióna do obywaku.
We wtorek rano mnie obudzili, ale z tym uż se rachowalo, ze bydym miyndzy piyrwszymi. Dzisio mnie wujki wyciongli se przebiegnyc rano z nimi. Dalimy truchcika na koniec plaży do taki pieknej zatoki, tam byla medytacja a zpatki my se przeszli po scieżce a opowiadali o wszystkim możnym. Rutynnie obiod, posprzatac a tyn dziyń my grali kupe karty. Troche żech ich rozmiótla, haha, potym my szli na plaże, kaj my byli do wieczora. Po ceście se stala, ale tako dziwno rzecz, boch spotkala takigo typka z kierym my se znali, ale nie znali a ani jedyn z nas se nie byl jisty, a tak my se yny minyli. Zaś to same wieczerza, jaksi gry a szlimy na przechadzke. Tym razym zaś na taca-taca, ale nakupili dziobadla a wrocilimy se o kupe wczasi do dómku a grali gry wspólnie.
We środe mnie zaś obudzili, ale poleżalach deli. Chcialach cosi pofocić, a tak że se idym przynść, Carolina chciala iść zymnóm, tak my szli aji z Maurym. Obeszlimy tego kupe piyrwsze wielkóm plaże, ferie, malóm plaże, Swiyntóm Marie, port a potym rynek a uż nas zganiali na obiod, no wlaściwie poobiadwali bez nas! Popoledniu my zaś szli na plaże w tyn dziyń, jo se odlónczyla a szlach se spotkać z Leonie. Czakala mnie na wielki plaży, tak my kapke poguply a jo se zapómniala ściepać godzinki :(. Potym my dostaly glód, szlymy do jeji restauracji odlożyć wiecy, a poty na empanade na plaże. Tam my spotkaly wujków a kuzynostwo! Tak my ku nim siedly, tak zaś wszyscy mieli szmak na empanade, zagralimy karty a szli do dómu przigotować completos. Potym my grali "scrable" a "malowani" a doszlimy ku tymu, że se bydymy dziwać na reality a nie pudymy prycz, też my wszyscy szli spać troche rychli..
We czwortek żech stanyla a troche ospalo, żech szla z wujkami "biegać", poprowdzie żech akurat szla nafocić tóm pieknóm czynść plaży. Oni biegli, a jo wyszla troche rychli a rychlym krokym ze zastawkami żech tam byla skoro na stejno. Z ciocióm my se wykómpaly a szli my z Carlitym zpatki. Dóma uż skoro czakol obiod, ale nie bylo to taki rychle. Z Carlym my grali karty a wygralach wszystko aż na ostatnióm runde, co byla czysto postupka. Tyn pierón miol moji dwa krziżowe asa, tak żech byla nagrano, bo mi chybialo yny to. Po obiedzie my se pozbiyrali, popakowali a nakoniec nas wujki odwiozly do La Liguy. Z kuzynami Rene, Mari a Fran my jechali micrym do LA, tam mnie czakala mama z Antoniom. A oznajmily mi: Jutro jadymy do Viñi..

úterý 9. února 2016

Seznámení a trochu kultury

La Trilla

V neděli byla v Los Andes místní slavnost. Slavilo se v části Calle Larga a bylo to trochu na styl zvířecích trhu, spíše příslušenství. Součástí byly "tradiční hry" na koních. Většinu jsem zdokumentovala a můžete si to prohlédnout na "rajčeti". Vyrazili jsme s rodinou a přiznali se mi, že na takové akce nechodí, ale chtěli mi to ukázat a líbilo se jim. Po části s koňmi následoval koncert. Měla jsem štěstí, že opět hrála folkloristická kapela Los Comonción!! Už jsem na ně narazila v Santiagu a jsou úžasní. Koncert jsem si užila co to šlo, ale stejně jsme šli dříve. Udělali mi obrovskou radost, že mne tam vzali. Nejjednodušší způsob na poznávání kultury.




Baños Colina

V neděli jsem dostala nabídku na jeden skvělý výlet, i když jsem neměla moc informací, tak jsem rozhodla, že jedu.V pondělí jsem naházela pár věcí do batohu, sebrala spacák, stan, trochu jídla a vyrazila autobusem do Santiaga. Měla jsem tam schůzku v 17:30, já svou dohodu dodržela, Miguel který mě měl vyzvednout taky, jen ten zbytek trochu pokulhával. Nicméně dojeli jsme metrem do stanice Departamental, a jelikož ostatní měli zpoždění, tak my jsme šli čekat na nedaleké hřiště. Sedli jsme si na ten kousek trávníku, co tam byl a čekali asi hodinu. Pak v 19:30 jsme se přesunuli do bytu, kde už byla část výpravy. Prozatím jsem znala Miguela (chilan s českými kořeny) a Juraje (toho jsem poznala v sobotu na ambasádě), teď jsem měla to potěšení s Tomem a Dejvem a asi po další 3/4 hodiny dorazili z nákupu Robin, Eva a Petr. Něco kolem 21 jsme UŽ (místni realita) šli k autům. Překvapení bylo, že jsme naskákali do nizoučkých, zde velmi populárních schevroletů. Byli jsme po čtyřech, ale nenapadlo nás si rozdělit naše chilské mobily. Tak jsme se v noci po tmě vydali z centra rušného Santiaga směrem do hor. Po první křižovatce jsme se nějak rozdělili a už po druhé jsme se navzájem stratili. Po nějaké te hodině jsme se ocitli "na konci" Santiaga, kde jsme se naštěstí všichnisetkali, tentokrát i s Jurajovou kamarádkou Carolinou a jejím bratrancem. Když se dořešil benzín a všechno, tak jsme se vykali na velmi zajímavou cestu, myslím že teměř nikdo netušil, co nás čeká. První hodina byla v pohodičce po asfaltové cestě, pak začly přejezdy po zámkových kostkách, další hodina začla být "zábavnější" a začala "polňačka" lemovaná z každé strany skálou nebo alespoň obrovskými kameny. Po půlhodině sledování vzdalujících se červených zadních světel Karolíny, která byla naší průvodkyní, jsme zastavili. Prohlédli jsme si noční oblohu a poslechli instrukce, které zněly držte se dobře v mojí stopě! Jelikož už za cesta doposud byla dost hrozivá, moc jsme si nedovedli představit, co nás čeká. Poznali jsme to velmi rychle. Cesta byla dosti zdeformovaná, a tak to bylo pro našeho řidiče, pořád ještě unaveného po 36h letu trochu jako zkouška. Pak jsme měli na cestě jeden docela hlubokej potůček, tak jsme škrtli, ale to nebylo nic oproti tomu, co nás čekalo. Karolína si pro jistotu zastavila, aby nam sdělila, že tam je písek a pořád musíme jet, jinak v té řece uvíznem. No bylo to trochu jak projet "tankodromem" a auto se drželo "pokupě", a tak jsme pokračovali. Zastavili jsme až u závory. Celkem mě překvapilo, že asi v jednu v noci na konci světa v horách v termálech Baños Colina je otevřeno a docela živo. Ještě nás čekal zábavný vjezd na horu na parkoviště, a pak jsme postavili stany, převlékli se do plavek a šup do teplé vody. (Někteří měli čupr stany, které vyzkoušeli v obývaku, ale najednou ne a ne být správně.) Ve vodě jsme trochu poznali souhvězdí na jižní polokouli, pak byla hromadná masáž nohou, a potom jsme šli vyzkoušet teplejší vody. V "bazéně" nejvýše byla nejteplejší voda, bylo mi řečeno, že něco mezi 40-50°. Později jsme měli jednu akci v autě chilských kamarádu. Do malého Sparku jse nás natlačilo 9 a ještě jsme si užili spoustu legrace! Myslím, že asi ve 3 ráno zmizela i jazyková bariéra a všichni se skvěle rozuměli... Postupně šli všichni spát až jsme zůstali s chilany sami a pustili jsme se do psychologických témat, tak nějak jsme přivítali sluníčko. Ráno jsme se tak nějak postupně budili, posnídali a šli do vody. Zbalili jsme věci a vydali se na cestu, poznávat kudy jsme to vlastně jeli. Zjistili jsme, že cesta se často mění a když tak to kamení odhrne bagr, protože to je oblast kamenolomu. A tak nějak proběhl jeden super výlet. V Santiagu jsem se rozloučila a popřála hodně štěstí na cestě po Pataganii. Chtěla jsem jet s nima, ale v Patagonii jsem už byla a nejlevnější to taky není. Metrem jsem se vydala do apartmanu mého bratrance a sestřenky. Trochu jsme si s Pierrou odpočinuly a pak nás probudily sirény a kouř. Šly jsme se podívat, co se děje a jedna budova byla celá v kouři, naštěstí plamemy už nešlo vidět. Tak jsme se trochu prošly Santiagem, prošmejdily trh (feria) Santa Lucia a pak s kamarádkou Pierry jsme šly na pizzu a potom do Bar Clinic, tam se mi moc líbilo. Prostředí bylo velmi tématické a příjemne. U stolu se k nám připojil další kamarád, který je původem ze Španělska. Mluvil strašně rychle, tak jsem ho moc nechápala. Měli jsme nápad, že zajdeme do kina, ale nějak z toho sešlo. Na konec jsme se rotloučili a my jsme to vzaly rovnou na byt. Rozmrazily jsme mražák, připravily special čaje a dloho vybíraly film. Přišel Peppe, padlo rozhodnutí a už jsme se dívali. Pierra po prvním film šla spát, my jsme si dali ještě jeden a já už byla neskutečně unavená. Ráno jsme si posnídali speciální chléb, zašli jsme koupit lepící sadu na kolo, a pak jsem už pospíchala na autobusové nádraží. Těsně mi to ujelo, tak jsem si tam půl hodiny počkala. V Los Andes mě už čekala host mamka a doma jsem byla, co by dup. Měla jsem se jít koupat s Antonii do bazénu, ale byla jsem tak unavená, že jsem to prospala.





sobota 6. února 2016

Rapa Nui

Tak a Ania uvádí článek na téma Velikonoční ostrov ve spolupráci s Českou ambasádou v Chile. V českém znění Pavel Pavel, Jaroslav Svěcený, Josef Rychtář a další. Tak nějak jsem dnes zase byla navštívit Santiago a naši českou komunitu. Při jednom jsem sfoukla zařídit si šaty na svatbu mého čilského bratrance Fellipe, která bude v březnu.
Odpoledne jsem strávila s host mamkou a její kamarádkou v obchoďáku Parque Arauco, a pak šup na ambasádu. Jak se dalo čekat, bylo to dost slavnostní. Moc jsem nevěděla do čeho jdu, ale na místě jsem hned vše pochopila. Pozvánka byla na 20:00, ale konverzace, ochutnávání dobrůtek ze stolu a seznamování se předcházelo zahájení, které bylo asi v 21 hodin.
Pan velvyslanec Josef Rychtář se ujal slova, velmi pěkně nás přivítal, pak už předal slovo panu Pavlu Pavlu a začalo naše dobrodružství na ostrově Rapa Nui (Velikonoční ostrov). Prezentoval česky a pro všechny ostatní tam byla tlumočnice (což se mi hodilo pro vylepšení mé španělštiny). Prezentace byla plná záhad a zajímavých zjištění jako jak se sochy přemístily, jak se jim dostaly klobouky na hlavu, proč jsou slepé, proč některé mají čtyři ruce, o kultu ptačích mužů, cestovaní Moai do Japonska, spoustě petroglyfů po celém ostrově (19000), jeskyním, kráterům, proč jsou Moai tváři do vnitrozemí, natáčeni filmu pro National Geographic, chůze stylu "váleni sudu", spousta archeologů a profesorů z různých části světa, betonové soše Moai v České Republice, nerozluštěném písmu, záhadě architektonické techniky z Machupicchu a informačních tabulkách, kterých umístění stojí 25.000 USD. Doopravdy toho bylo o hodně víc a tento člověk je s tím ostrovem spojen o mnoho víc než si můžete představit, letos slaví své 30. výročí s tímto ostrovem. Zná snad všechny gubernátory a důležité osobnosti tohoto místa. Když jsme už poznali i místní slavnosti, lidi (4000 obyvatel) a festival, rozloučili jsme se nádherným snímkem a pan Rychtář obdržel sošku Moai made in the Czech republic.
Slovo si převzala paní ... a představila nám své zájmy kulturou, tancem a všeho ostatního spojeného s Rapa Nui. Její dcera je jedinou Evropankou, která "má povolení" tančit v rámci oficiálních představení s domorodci. Letos také uplynulo 20 let od návštěvy Václava Havla na tomto ostrově, díky tomu se také podařilo spustit projekt na podporu. Po tomto krásném úvodu jsme mohli obdivovat dva tance, přičemž každý jednotlivý pohyb má svůj význam, a proto to je tak zvláštní.
To ale nebylo vše! Jako třešinka na dortu na závěr vystoupil světoznámý český houslista Jaroslav Svěcený. Ve čtvrtek 4.2. měl koncert ve Frutillaru a dneska se vrátil a měli jsme toto kouzelné překvapení! Samozřejmě vystoupení bylo famózní, jen mráz běhal po zádech. Rozhodně to byl skvělý zážitek a hned jsem si vzpomněla na svoji spolužačku Anet. Tak krásně jsme zakončili oficiální část a pustili se do části volné. Jelikož už na mne čekala host mamka, tak jsem vyměnila jen pár slov, rozloučila se a utíkala. Taky jsem jim vzala do auta ochutnávku, protože si to nemůžou vynachválit. Něco málo před 23 jsme byly na cestě domů, do Los Andes. Ještě jsem přemýšlela, že bych skočila na narozeniny Nati, ale vzala jsem to přímo do pelechu. Dobrou



čtvrtek 4. února 2016

Ostatni tydziyń

Los Riesillos
W niedziele zech byla z kuzynami stanowac. Mielimy plan jechac o 11, ale o polnocy mi napisali ze jadymy uz 7:30, ja to bych se to musiala przeczytac :D Gussepe mnie wyzwednyl, ale stwjnie my eszcze czakali na Renza, tak cajk. Wyjechalimy autym asi 10:30 :D a w tym hycu my szli z krosnami (jo z batohym) do gor. Uz zech to tan znala, ale Renzo studuje nauczyciela wf-u, tak nas miol pod palcym a cale to tam znol. Usadzilimy se blizy wody a dlo mnie fajnie, ze docela nisko. Niestety to nima jak Beskidy, je to cale wyzy a suche, stromy som jak oaza a wode widac z daleka, ku tymu parzi slonce a wszystko kolem rozpolone, dlo mnie to teda przechadzka ruzowym sadym nie byla. Pore razy my spoczli a wszyscy byli radzi, jak sciepali batohy. Zaszlimy ku rzece, ku wodospadu syncy se pokompali, troche my se obczerstwili a szlimy se przynsc ku dalszymu wodospadu. Ta przechadzka se zmiynila troche we skokani po kamiyniach, przelazowani rzeki a potym aji wdrapowani se przez kaskade, ale nic niebezpiecznego to nie bylo, nejgorzi my mogli byc mokrzi, tez ze my byli a dosc! Byla to sranda, pore razy zech se dokozala, ze dokozym niemozne a pore razy nom cosí spadlo a syncy skokali do wody... Stracili my lyzke, bo my mieli ze sebom melón, tez se stracily bryle. Na koniec zech miala durch przemoczone boty, ale usmiych na twarzy a super zazytki! Po krotkim odpoczynku my se wydali bez wiecy na gore ku dalszej mozliwosci oazy, nanieszczynsci my wyszli bez wody. Ku tymu to byla drapa, jak pieron a jo se zapomniala aji szatke na glowe, nietrwalo to dlogo a zaczlach in umiyrac po cescie. Sice zech se starala, ze wszystkich sil, ale bylach dosc marno, uznali ze to je lepsze otoczyc. Na zpateczni cescie my zbiyrali drzewo. Po pore krokach zech zas byla pelno energii, ale myslym, ze to fungowalo yny smierym na dol. W naszym obozowisku zech yny zebrala petke a szla ku rzece po wode, bo susza je dokuczliwo. Uwarzilimy se obiadek, smaczne tiestowiny z sosym, potym herbate a potym prziszel czorny mrok a zaczlo loc! Na poczatku my czakali, ale jak zaczly krupy, tak my postawili stan, abymy zchowali wiecy do niego. Po asi 40 minutach my byli durch mokrzi, ale deszcz przeszel a nasz ogiyn my udrzeli..
Na oslawe my se dali dalszy melon, jak my go zjedli, tak byl konkurs rzezbiynio melonu, a potym my se zabawili gotowaniym instantnigo cheese-cake-ku. Bylo to o dziwo dobre, ale podle nawodu to fungowalo do 1800m. Z bananym to bylo eszcze lepsze a glownie zech se zbawila bananu ;). Godzina 20 byla dosc oczekiwano, bo podle rozkladu, to miala byc rozpoczynajaco godzina. Eszcze my byli wyslani naczelnikym na patyki, bo se pumalu cmilo a chcieli my swiatlo a cieplo. Mielimy muzyke, lodowke, wszystko, co my chcieli, a tak se zaczly debaty. Po dlogim ukecowaniu, zech im puscila, co poslochom, ale byli dosc zaniepokojoni repertoarym, boch wiynkszosc piosynek przeskakowala, aby aspon po angielsku rozumieli. Rano nas obudzilo sloneczko, tak my zaczli kompielom w rzece, wlasciwie jo zaczla boch chciala wysluszac tom sklejzawke a fungowalo to super. Po dyskusji o niebezpiecznych zwierzyntach w Czechach my doszli do wniosku, ze idymy nizy. Zamiast klidnej tunki, my se zas potopiali. Jak my troche uschli, tak my se wrocili a z lodowki wyciongli dalszy melón! :D Na zagrzoci herbatka, na obudzyni kawa a pumalu my se balili. Po posprzataniu a zbalyniu my se wydali na dol do cywilizacji, jak inaczy niz stylowie z muzykom :P Naczasowani bylo perfektni, nasze auto czakalo asi yny pol minuty niz my od pudlice doszli nizy. Potym troche jak w Need for speed z jednym spiochym na kolanach my zajechali az do kuchynie. Uwarzilimy suprowe szpagety z nejlepszymi salatkami. Yny co my se domowili na wieczor, uz mnie Dominique wiozla do domu. Tam bylo pootwiyrane a asi godzine nigdo nie wiedziol zech tam je.

Poniedzialek
Az jak zech plywala w bazenie, tak se mnie Marisabel wszymla. Potym przijechol tata, potym segra z mamóm a potym jo szla prycz. Z Peppym my szli do niego, ale nigdo nie byl, tak ze segrami do Jumba tam z tela nas wezli jaksi kuzyni a uz my mieli plan. Po chwilce przejechala malo Rafa a tak my z niom pobulczeli, postawili stan na balkonie a jak pojechala, tak zas przenoszali jaksi drzewo. Posiedzielimy na balkonie z muzykom, zagralimy jaksi gry, wymysleli plany a rano mnie odkludzili do domu. Jupii zas zaklepac na okno a przed switym doma.

Wtorek
Tyn dziyn nic moc, ale wieczor jak zech se wrocila z przechadzki my szli na urodziny maminego brata malzonki tata (hehe aji se to rymuje). Tam to bylo skoro jako zranica, bylo tam lupa specialnosci. Jaksi arabski listki a zapiykanki a potym nas zaprosili do stolu, pff wszyscy byli pelni, potym dezert a eszcze tort. Z jedzyniym to bylo szalone, ale solenizant miol calkym zaciekawiyni w czeski kuchni. Calkym ciynzko se wyswietlo, co to je knedlik a ze se tu warzi dosc inaczy. Tez mieli zaciekawiyni, kiedy im tu jo cosi uwarzym, to mnie po prowdzie wubec nie lako!! Siedzielimy zas jako ostatni a kole polnocy my se pozbiyrali. Mieli tam suprowego psa Lajke.

Czwortek
To se zapowiadalo tez ciekawie. Piyrwsze na once (wieczerze) o 18 do Gustava, syn maminej kolezanki Coci a z tamtela my jechali asi o 22 na urodziny od Sampa (FIN). To byla kapke wiynkszo akcja a bylo tam dość inboundów. Sice se to miało zaczynać miyndzy 8-9, ale stejnie my tam byli miyndzy piyrwszymi. Prziwitalach se ze synkami Lukas, Johanes, Lennart, Sampo a zbytek żech se spisz opowiadała z Danielóm, kiero se rychli wróciła, ze swoji wymieny w USA. Urodziny były fajne, ale było to tak kapke w grupkach, bo byli koledzy ze Sampowej szkoły, my, studenci z inszych miast a koledzy od Dani :/. Co żech fakt nie czakała było, że maji host rodzice tam wydrżeli asi do 2 w nocy a to tata rano stowoł do roboty o 7. Jo tam zustowała na noc a tak my se bawili aż do rana. Kole 12 nas obudzili, wspólnie my pojedli, co zustało z miynsa a zustałach tam z Margie a Camilym, rodzinka se odjechała do Vina del Mar a po ceście rozwiyźli pore kolegów. My se celkem dobrze zabawili - piyrwsze ping-pong, potym jaksi filmy a jak my uż Sampa o 15 obudzili, tak my se aji karty zagrali. Było to fajne, potym mnie przijechoł wyzwednyć tata, odwiyźli my Margie, natankowali, zajechali se pojczać motorówke a kónecznie o 17 żech była dóma (w piątek)!!

Piątek
Miałach dość głód, ale piyrwsze żech se szła zapływać, potym o dziwo zaś zimno sprcha a potym my kapke powieczerzali. Tatowie kajsi pojechali a jo miała klid a chwile na spocznyci. Asi o 21 my se zaś pozbiyrali a jechali na urodziny od Gustawa!! Dzisio Gus mioł oslawe z kolegami, tak żech mu w podarunku wezła Studentskóm czekulade coch miała (aspóń nie ztłósnym wiyncy). Koledzy nimieli moc nalade se zaznajomiać, tak my były zaś razym z jego siostrzynicami Pióm a Katóm. My se celkem rozumiymy a była sranda. Wiynkszość czasu my grały biliard ;) Oslawa była fajno a o 1 w nocy my se z Mamóm wrócały do dómu. Na dalszy dziyń my miały w planie nakupowani w Santiagu a jo wiedziała, że se mogym dobrze wyspać, bo z Mamóm tam nigdy wczas nie pojadymy, uż aspóń wiym co czakać!