Odlot

Rano budzik na 7, no tatowie zaś zaspali, jo miała wszystko nagotowane a byłach na czas, ale bez zmatków se to nie obeszło. W klidu żech se pośniodała, nabaliłach wiecy do auta a czakało se na inszych. Była zima, ale aspóń żech se mógła ostatni roz porozglóndać po okolicy. Wyjechalimy puźno asi 7:40, planowane było 7 (jo 7:30). Na lotnisko to było w klidku, bo lot był o 11:50. Przijechalimy o 9, jo miała kufry zastreczkowane, podpisane, powożóne a letenki elektroniczne w mobilu, zaroz żech szła odbawić kufer. Wielki mioł eszcze pół kila, a toch se boła, że bydym mieć o kilo wiyncy. Ku mojimu ździwiyniu mi wożyli aji mały kufer a chcieli wiedzieć, co wszystko móm jako prziruczni zawazadlo, no nie wadzi, też było w normach. Także wszeho-wszudy żech miała 23kg wielki kufer, 13kg mały kufer, notias z pełno ksiónżkami, Rotary sako a eszcze mikine, bónde a zogłówek w rynce! Wszystko ok! Szlimy do czynści, kaj już odchodzóm na miyndzynarodowe loty. Ostatni słowa, troche srandy, prziszła aji pani Sonja, Peik z rodzinóm, Margie, Lenny, Alex. No fotki oczywiście i ostatni uściski. Peik już poszeł, tóż jo se wartko pożegnała, bo to było dziwne..
No i poszłach, we fróncie na policajtów - PDI, żech spotkała Thalee, kiero przileciała z Iquique. Przi okiynku żech miała troche problem, bo żech przi sobie nimiała obczanke chilskóm. Babka jóm wylożenie wyżadowała a jo fakt nie tusziła, kaj je. Kajsi odeszła do tyłu za typkami przi komputerach. No miyndzy tym, żech rozmyślała, kaj by mógła być, a nejwiyncy żech se boła, że jóm móm we wielkim kufru na dole, no naszczynści żech jóm naszła w kapsie w saku, tak se  mi kapke ulewiło. Miyndzy tym mnie tam zaczła wołać ta babku ku ni, także idym, potym że móm weznyć wszystki moje wiecy.. No jak żech im rzekła, żech jóm naszła, tak se wszystkim ulewiło, cosi tam docykała, wróciłymy se ku przepażce a mógłach iść dali. Przez rentgen spoko, sice żech miała nerwy, boch wiedziała, że mogóm być problemy, ale nic nie było. Doszłach ku gatu a uż tam były letuszki dość wypłoszóne, że idym puźno a żech je miyndzy ostatnimi 4, co chybióm. No w tej chwili mi doszło, że lot je na kóniec  10:50!! O GODZINE RYCHLI. W samolocie mi doszło, że to było objednane na 11:50 a potwierdzóne a wszystko, ale miyndzy tym se POSUWAŁY GODZINY na zimowy czas. Przecisłach se na swoji siedzisko, pobaliła wiecy do tych kabin a spokojnie wołała kuzynowi, bo mi wołoł przi kufrach.. no i startujymy...
Lot do Buenos Aires spoko, tam zaś wysiednyć a 2h czakać. Musielimy przynść przez dalszy rentgen a kontrole. Przeczyściłach se tam wode a przi odchodzie, żech skoro zapómniała sako na krześle. Zaś spoko do samolotu, wiecy żech nacisła do kabin, miejsca na cały lot żech miała też kupe, boch była w uliczce na ewakuacje a jedyne co, tak to że wedle mnie siedziała para z małym 5 miesiyncznym miminkym. Lot bez wiynkszych komplikacji, sice dłógi, bo 14h, ale spokojny. Spotkałach kolege z Los Andes, co jechoł do Chorwacji, tak my też cosi pomówili.
No i wreszcie w Amsterdamie! Tam było dość komplikacji.. przistowani na dwa razy, asi pół godziny czakanio niż nas puścili wubec przistawić ku dwiyrzóm. No katastrofa! Na lotnisku nas mieli za terorystów skoro, tak  piyrwsze rentgen a prohlidka wszystkigo, potym dalszo frónta a rentgen a to teraz o kupe przisniejsze! Tam mi jedyn kufer odjechoł ku kontroli, tak żech czakała asi 20 minut niż se na niego dostanie raja a ani go nie chcieli odewrzić na kóniec. Tóż my eszcze wszyscy razym szli dali. W hali my se wezli wózki na ty wiecy a szli fórt smierym na nasze gaty. Przed nami była dalszo kontrola, tym razym pasowo.. Tam my dość czakali na Thalee, bo se stanyła do gupi frónty a miała przed sobóm dużo dziwnych cudzoziemców. Przeszła, no i jo se uż na rychło z nimi rozłónczyła, bo se mi podle rozpisu odewrził gate i nie chciałach być puźno. Skoro truchcikym żech se dostarczyła na C4, tam akurat przeblikło, że to bydzie z C10, no tam my prziszli a było spuźniyni 10 minut, 20 minut.. 1h a uż mnie to przestało bawić. W samolocie było mało miejsca, tóż żech dobrowolnie oddała mój kufer mały, że może iść na dół. Było to super boch mikine a bónde nacisła do kufru a miałach yny notias, fociak a sako. Był ale hyc na lotnisku a nie widziałach, kaj bych kupiła, co do picio. Kónecznie nasiodani do samolotu. Sice mnie amicy podsiedli, ale za to se to wymiynili, bo jo nie dała moji okno. ;) Było to fajne, kupe seniorów leciało, ale co uż, aspóń żech se pokecała!. Móm jaksiki fotki..W Pradze my byli za chwile a na lotnisku żech kufry naszła, wyreklamowała a uż żech leciała ku wyjściu, kaj mnie czakoł Rafał. Było to kupe szoków na roz, ale byłach radościóm bez siebie!! Jakisi telefonaty, przewlyc se (boch umiyrała z ciepła), cosi przebalić.. Troche niechać aż mi wszystko dóndzie.. no i ruszać w droge pumalutku. Samolot mioł spuźniyni o 1h, a tak my nie ścigli planowany pociąg, ale był czas uż pomykać na dalszy.. Oczywiście czesko klasyka.. Nádraží narwane, RegioJet jak zawsze puźno ogłoszóny, cały daw leci jak k powytrzeni, nasz 10 wagón za lokomotywóm.. Chaos, inszo klasa, niefungowała klima.. Ale w tej chwili mi to było jedno, boch była z Rafałym. No i po mordującej drodze my byli w Hawiyrzowie, wyskoczyłach, wyciepałach wiecy bo były ciynżki, wracałach po kufer mały, Rafał cosi czachrowoł z wielkim no i uż se jedyn rój ku mnie przibliżowoł dość wartko.. Wszyscy wyśmioci, cosi na mnie wrzeszczeli, witali mnie... Tela ludzie żech fakt nie czakała a szampana mieli a focili a pytali se a jo tatowi na Dziyń Taty powinszowała. No i wspólnie my to tak jaksi zwladli, przijechali: mama, tata, bracha, Market, Starka, wujek, Adam, Kuba, Aga, Liana, Ola, ciocia, Wika no i jo z Rafałym. Było to bombowe przekwapko a dóma uż był Dolfi, chałpa cało wyskludzano jakisi zmiany porobióne i to główne było, że mi mój kochany braciczek napiyk placki na mojóm piyrwszóm wieczerze, były wyśmienite a jak szmakowały po taki dłógi ceście. Lepsze prziwitani żech nimiała ani we snach!!! Dziynkujym

A dlo wszystkich, co se im nie chce czytać.. Jeżech dóma cało, zdrowo a radosno! Waszo Ania

P.S.: Nie wiym czy tu bydym eszcze co pisać...