Jak żyjym...

PLANY

Na tyntu wikend żech miał wielki plany. W pióntek żech miała mieć zapas z voleyballu, potym miali mieć wystymp we szkole Sampo a Amanda z kierego my se mieli przeniyść na akcje do dómu Amandy akuchcić cosi a wieczór były urodziny od kolegi z klasy! W sobote miała być akcja jaksi baybe bum, bo jaksiom koleżanka od wszystkich je w ciąży a szła tak skoro cało klasa.

REALITA

W piątek we szkole żech miał 3,5h wolno, tak jak we czwortek, bo pisali test. We szkole żech spoczywała. Po szkole żech utropióno zaś padła do łóżka, ale nie usłach (w tym dómu to snad ani nie idzie, aby było cicho).
Jak był czas wyruszyć, tak żech zaś szła na piecho na woleyball, byłach tam na czas, ale skoro nigdo tam nie był! :D  Nie wiym czymu, ale zapas woleyballu też nie był, aspóń żech se zagrała. Z Panchym my se domówili, że zóndymy na gory w sobote rano. Rano tu je o 9! Na żodnóm akcje uż żech nie szła, yny żech zaległa do łóżka.

Rano żech se obudziła, pośniodała, pozbiyrała wszystko coch potrzebowała na gory a jechała z rodzinóm do dyntysty. Tam my nesmyslnie czakali pół godziny w aucie a prziszeł Pancho.

Riecillos

O 9:00 my mieli jechać, ale szli my do szpitola, bo eszcze potrzebowoł jaksi papióry. Jak my se dostali na terminal, bus nie jechoł za 20 planowanych minut, ale asi za godzine! Po delszym czasie my wysiedli kajsi w środku gór, jak była yny jedna cesta. Wydali my se przez most, zrowna przejyżdżoł taki obrzi trak, jak z amerických filmów. Szlimy po jaksi ceście, kiero przeszła potym yny w szutry. Pancho se mnie fórt pytoł, jeśli chcym na gory albo kole rzeki. Ty wysoki górska prze dnami nazywoł kopieczek, tak żech raczy rzekła, że chcym kole rzeki. Typek stoł przi ceście, tak se go cosi pytoł a potym my szli dali. Przez drzewianny most, po kamiyniach kole rzeki, potym przez jaksi zarośla a dostali my se ku dalszymu potoku, teraz, ale górskimu a z wielkim prądym. Pytoł se czy to poradzym przeskoczyć, mówiłach że ni, by to było strasznie szyroki! Hledali my dali, przez zarośla, po różnych nahodnych chodniczkach a skałach, potym my ziścili, że to nie dómy albo to je niebezpiecne, a tak my se wrócili na początek. Piyrwsze to przeskoczył Pancho, ale doskoczył do wody, a potym jo skokała przez mokre kamiynie,ale na szczynści to nie klejzało a ón mnie chytoł. Kónecznie my se dostali dali. Po jaksi ścieżce kole dalszego kanału, przez wrótka, mostek, kupa przeszkód, ale to se zwladło. Jak my se strali odewrzić ty obrzi wrota, tak na nas jaksi chłopek z dołu od rodea cosi wołoł – że mómy niechać odewrzite! :D Uż my se dostali na „gore“ a był tam aji chodniczek. Nie uwierzicie aji znaczki były (taki biołe szipki symtam na kamiyniach). Dowiedziałach se, że ścieżki sóm znaczóne yny jak se ich gdosi oznaczy. Szło se fajnie takóm serpentynowóm cestóm, ale podkład same kamiynie, tak to czynsto podklejzowało a ujyżdżało. Nikiedy to szło tak że z jednej stróny sraz a ścieżka ujyżdżała. Mieli my asi 3 pauzy, co my se tak siedli na skały a nogi bimbały nad „niczym“. Było to super a krajobraz był też przerażajóncy. Akurat żech miała tyn słabszi fociak, tak ty fotki moc nie wyszły, a stejnie to wyglóndo ganc inaczy niż to było, tak to je fuk. Ani se mi nie podarziło ujmnyć wszystko coch chciała. Posłechłach se kupa historek o brachowi a jak biegajóm po gorach, aji na kierych miejscach se focóm .. Spotkali my takigo typka na osłu a z 3 psami. Potym zacznył trening a powinnie żech musiała nikiere kónski sprintować, ale była sranda (podklejzowało mi to, tak żech to nigdy nie ścigła na czas). Potym my doszli, kajsi jak my nimieli a zamiast se wrócić, tak my to rwali przimo na wrch przez skały a kaktusy. Myślałach, że tam umrzym, ale jaksi żech to zwladła, a potym my se dali swaczynke ;) Jo zaś miała nabalóny cały bagl, bo mi tego mama kupe nagotowała, ale stejnie my zjedli tak połówke tego mojigo. Pancho wyrukowoł z kurczokym a jaksim typicznym pieczywym (wszystko se tu nazywo „pan“ a wyglóndo to jak różne typy bułek !ciymne pieczywo tu je spiż sci-fi!). Utropióni, najedzóni my se rzekli, że wylezymy na takóm gore niedalekóm a porobiymy fotki. Wydali my se na ceste a wezli my to przez skały, tako naturalno horolezecko ściana. Cosi żech se prziuczyła, ale spiż to było jednoduchi a niebezpieczne, jeśli bych se nie udrżała. Fajne, wyskuszałach cosi nowego, aji mnie to bawiło, ale wideo z tam tela nie wyszło, tak smoła. Potym my mieli zaś zawody do kopieczka, ale w takim terenie, że było trzeba dować pozor a wybiyrać dobróm ceste. Wszystko dobre akurat żech jednóm zataczke mpc nie wybrała a schytałach to od kaktusa. Wszymłach se tego aż późni, bo to bolało jak pierón. Myślałach, że to była jaksio skała, ale stoł tam kaktus, tak nic :D. Zadziubnył se mi do łydka a nie umrziłch, ale rozchodzałch to dłógo. Głównie to bolało z każdym naszłapnynciym a ceste na dół my lecieli! Sice my zaś sprintowali na bus, ale na zastawce my byli asi pół godziny, bo bus hmm jak to rzyc… zaś nie jechół na czas albo my nie wiedzieli przesnie o kiere jedzie. 

LekarnaW Los Andes my zaszli na rynek do lekarny, abymy ziścili, jak żech na tym je. Je tam jaksio specjalno woga, kiero mierzi wszystko możne a moc zadowolóno z wyników żech teda nima. (jeśli se wóm chce możecie dać jaksigo typa, co tu robić, moc miejsca a środków nimóm a móm półkilometrowóm uzawrzitóm ceste akurat, bo na głownej nie chcym biegać, je to moc niebezpieczne a fórt na mnie piskajóm).

Wieczór żech oczywiście nie szła ani na babe shower albo coto, bo mi mama powiedziała, że brat mo urodziny a wszyscy tam idymy. Jo o tym nie wspóminała, bo to też brzmiało dość dobrze. Odwiyźli my mame do Mami (jejo mama) a z tatóm a segróm my jechali do sklepu Jumbo. Nakupowani z nimi było wiyncy niż ciekawe. Każdy se chodził, kaj chcioł. Asi pół godziny byli przi grach a wybiyrali jaksióm, kieróm stejnie nie kupili. Potym my dukladnie przeszli wszystki półki, a jak widzieli cosi na co mieli szmak, tak to wezli a zaczli jeść. Isi se wygupiała przi każdej wiecy, kieróm chciała, aby ji tata kupił... tzn. zaczła tam jynzykym ślintać jak kocur kole chipsów albo tak. Jo se kupiła bioły jogurt do dómu a byłach zadowolóno. To tu też nima tako sranda nónść bioły jogurt, bo albo we sklepie nima albo je dosłodzóny! Kupili my podarunek do Fernanda a szli my. Eszcze my se stawili do dómu, bo urodziny zaczynały aż o 20.

Cumpleaños de Fernando

Je jasne, że my tam byli 20:30 a byli my piyrwsi. Prziwitali my se, cosi popumogali a czakali na dalszych. Jak my se zebrali kónecznie a dostrojili stół w jadalni, tak my se tam przesunyli a zaczła uczta. Właściwie cały czas se siedziało przi stole jadło, piło a opowiadało. Jo wyskuszała wszystko z jedzynio, bo pry wszystko było typiczne.
Piyrwsze były małe empanadas con queso o pina, potym kitki kurczoka a na kóniec jaksi muszle z syrym a wórztym. Miyndzy tym se dziubało jaksi specjalny syr z opłatkami, nachos con palta y tomate o cece por manzana. Na urodzinach żech mówiła ze wszystkimi wujkami a ciociami, celkem mi chwolili mojóm katalanszcinie, tak móm dobry pocit. Pili tam whisky, wino a biołe wino z jagodami dosłodzane, a tak se mnie pytali, co se pije u nas na akcjach albo tak. Jak żech powiedziała, że se u nas pije piwo, tak mi zaroz jedno prziniyśli, że muszym skosztować a siostrzynica mnie zaprosiła na akcje "Octuberfest en Chile" a Mama to odkiwała, że dobre Tata-rotarian też żodyn problem nimioł, ale tak uwidzymy, Chilanie radzi obiecujóm! Pry że tu je dobre piwo Kunstmann.. Wino że se pije wiyncy na południu a ciocia mi opowiadała, że wczora mieli wielkóm akcje a wszyscy byli mimo, potym wieczór tam opowiadali nejlepsze historki, tak uż zaczynóm być w obrazie, co je Chile zacz! Ja na urodzinach była aji mało 3 miesiyńczno Mila, udrżelim jóm tam aż do północy, bobek mało. A my z rodzinóm a Nanóm jechali asi o pół jednej w nocy!